Skandal w Trybunale Stanu! Wniosek o uchylenie immunitetu Małgorzaty Manowskiej zwrócony. Powód zaskakuje

Trybunał Stanu zwrócił wniosek o uchylenie immunitetu Małgorzacie Manowskiej, wskazując na brak podpisu Dariusza Barskiego, uznawanego przez część środowiska za wciąż urzędującego Prokuratora Krajowego. Decyzja Piotra Andrzejewskiego ponownie rozpaliła spór o legalność powołań w prokuraturze i pogłębiła chaos wokół jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci polskiego wymiaru sprawiedliwości.

Fot. Warszawa w Pigułce

Trybunał Stanu zwraca wniosek o uchylenie immunitetu Małgorzacie Manowskiej. Powodem brak podpisu Dariusza Barskiego

W najnowszym zwrocie w sprawie dotyczącej I prezes Sądu Najwyższego Małgorzaty Manowskiej, Trybunał Stanu zwrócił prokuraturze wniosek o uchylenie jej immunitetu. Powód? Brak podpisu Dariusza Barskiego, którego zastępca przewodniczącego TS, Piotr Andrzejewski, określił jako „kontynuującego sprawowanie stanowiska Prokuratora Krajowego”. Decyzja ta ponownie rozpaliła spór o legalność nominacji Barskiego i jego następców, który od miesięcy dzieli środowisko prawnicze i polityczne.

Wniosek bez podpisu

Jak poinformowano w oficjalnym komunikacie Trybunału Stanu, wniosek o uchylenie immunitetu Małgorzacie Manowskiej został zwrócony do uzupełnienia. Piotr Andrzejewski, zastępca przewodniczącego Trybunału, wskazał, iż dokument wymaga podpisu prokuratora Dariusza Barskiego lub osób przez niego upoważnionych. W praktyce oznacza to, iż bez tego podpisu Trybunał nie może procedować wniosku, a cała sprawa ponownie trafia do Prokuratury Krajowej.

To kolejny etap zamieszania wokół postępowania dotyczącego Małgorzaty Manowskiej. Pierwszy wniosek o uchylenie jej immunitetu został już we wrześniu umorzony na niejawnym posiedzeniu Trybunału. Wówczas prokuratura uznała decyzję za „całkowicie niezasadną” i pozbawioną podstaw prawnych.

Konstytucyjne procedury i polityczne napięcia

Zgodnie z art. 200 Konstytucji RP, pociągnięcie członka Trybunału Stanu do odpowiedzialności karnej wymaga zgody całego Trybunału. Uchwała w tej sprawie zapada większością głosów przy obecności co najmniej dwóch trzecich członków. W praktyce oznacza to, iż bez prawidłowo złożonego wniosku postępowanie nie może się rozpocząć.

Decyzja Trybunału Stanu nie dotyczy samej zasadności wniosku wobec Małgorzaty Manowskiej, ale formalności związanych z osobą, która pełni funkcję Prokuratora Krajowego — a to kwestia będąca od miesięcy przedmiotem polityczno-prawnego sporu.

Spór o stanowisko prokuratora krajowego

Tło decyzji sięga początku 2024 roku, kiedy ówczesny minister sprawiedliwości i prokurator generalny Adam Bodnar stwierdził, iż przywrócenie Dariusza Barskiego ze stanu spoczynku przez Zbigniewa Ziobrę było bezprawne. Premier Donald Tusk, akceptując tę opinię, powołał na nowego Prokuratora Krajowego Dariusza Korneluka.

Barski jednak nie uznał swojej dymisji, a część prawników i polityków opozycji twierdzi, iż zmiana na stanowisku odbyła się z naruszeniem prawa. Od tego momentu w Prokuraturze Krajowej funkcjonują równolegle dwa ośrodki władzy – jeden lojalny wobec obecnego rządu, drugi uznający przez cały czas Barskiego za legalnego szefa.

Manowska w centrum sporu

Małgorzata Manowska, jako pierwsza prezes Sądu Najwyższego, jest od miesięcy jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci w polskim wymiarze sprawiedliwości. Część polityków i ekspertów domaga się jej ustąpienia, argumentując, iż objęła stanowisko w wyniku wadliwej procedury powołania. Minister ds. sądów Krzysztof Żurek podkreślił niedawno, iż „Manowska powinna ustąpić z funkcji I prezesa SN”, co spotkało się z ostrą reakcją środowisk związanych z poprzednią władzą.

Prokuratura będzie musiała uzupełnić wniosek o wymagany podpis, co formalnie wstrzymuje dalsze działania Trybunału Stanu. Nie jest jednak jasne, czy obecne kierownictwo prokuratury uzna ważność podpisu Barskiego, czy raczej Korneluka, co może ponownie doprowadzić do prawnej patowej sytuacji.

Cała sprawa pokazuje, jak głęboko sięga kryzys w polskim wymiarze sprawiedliwości — tam, gdzie spory o konstytucyjność decyzji mieszają się z walką o władzę i polityczne wpływy.