Nysa: sytuacja w mieście się stabilizuje; mieszkańcy liczą straty i czekają na pomoc

Według mieszkańców Nysy we wtorek sytuacja po powodzi powoli się stabilizuje. Niektórzy z nich wracają do domów, inni liczą straty i sprawdzają, co zostało zalane. Zwracają też uwagę, iż będą potrzebować pomocy w powrocie do normalności.

Zalane ulice w Nysie, 16 września. Fot. PAP/Sławek Pabian

Choć, jak relacjonują mieszkańcy, sytuacja w Nysie powoli wraca do normy, to ulice miasta przez cały czas wydają się opustoszałe. Nad miastem latają śmigłowce, zamknięty jest urząd miejski, a wjazdu do centrum pilnują policjanci, którzy zawracają większość jadących tu samochodów. Nas, dziennikarzy, wpuszczają – jak mówią – na własną odpowiedzialność, bo miasto ciągle spodziewa się wody z Czech.

Tuż za policyjnym punktem kontrolnym za rondem Solidarności przejeżdżamy przez most nad wzburzoną rzeką i wjeżdżamy do niemal pustego centrum, po którym spacerują pojedyncze osoby. Przy wjeździe wita nas opustoszała Galeria Handlowa Dekada Nysa i jej zalany po strop podziemny garaż.

„Takich miejsc jest tutaj dużo” – mówi nam Bogusław Białochławek. Do drugiej w nocy razem z setkami innych mieszkańców miasta umacniał wały przy ul. Wyspiańskiego. Teraz sprawdza, co zostało zalane.

„W nocy na wałach było bardzo dużo młodych osób, choćby dziewczyn, dużo znajomych. Były nas pewnie setki osób. Przerzucaliśmy worki, dopóki starczyło nam sił. Później wróciliśmy do domu. W samym centrum wody na szczęście nie było, więc chyba nasza praca nie była daremna. Żyjemy, ale będziemy potrzebowali dużo pomocy” – mówi i opowiada, iż we wtorek największa walka toczy się przy tamie. Tam pracują żołnierze WOT.

„Tutaj, w centrum, jest już na szczęście po wszystkim. Widać, iż te osoby, które stąd uciekły, powoli wracają do domów” – zaznacza.

Bożena Wiśniewska, która przeżyła powódź w Nysie i Kłodzku w 1997 r. o tej obecnej mówi ze spokojem i przyznaje – starsze pokolenie jest już do tego przyzwyczajone, ale powódź jest szokiem dla młodzieży.

„W 1997 r. było zupełnie inaczej. Warunki techniczne były bardzo ograniczone, nie mieliśmy internetu, telefonów komórkowych, nie było informacji, więc sytuację ratowały telefony stacjonarne. Wtedy, jak wróciłam od siostry z Nysy do Kłodzka, przeżyłam szok. Niestety, wtedy nie przewidzieliśmy wielu rzeczy. Teraz Kłodzko stara odsuwać się od rzeki” – ocenia.

Mówi, iż w Nysie mieszka na terenie zalewowym. „Wczoraj woda zatrzymała się przy Wieży Bramy Ziębickiej, zaledwie jeden sklep ode mnie” – opowiada. Pytana o pracę służb podkreśla, iż działają bardzo sprawnie.

„Podziwiam tych chłopaków z WOT-u, dziewczyny. Są bardzo zaangażowani. To widać” – mówi.

Jak sytuacja wyglądała tu jeszcze niedawno, zobaczyć można w sklepie spożywczym ABC przy ul. Kolejowej w Nysie. Na podłodze widać warstwę błota. Zniszczone przez powódź towary leżą w skrzynkach. Lodówki z napojami stoją powyłączane. Najniższe półki są puste. To do nich sięgnęła woda. Linię wody widać dokładnie na ścianach.

„Proszę spojrzeć. Było jej do kolan” – opowiada pani Halina, właścicielka sklepu.

Kobieta i jej znajoma we wtorek od rana sprzątają sklep.

„Woda, która wdarła się do mojego sklepu sięgała kilkudziesięciu centymetrów. Wszystko co było na dolnych półkach, jest zniszczone. Towar, dokumenty” – mówi ze łzami w oczach. I dodaje, iż w niedzielę woda wdarła się do jej spożywczaka w kilka chwil.

Na pytanie, czy gorsza sytuacja była teraz, czy w 1997 r. mówi, iż teraz było gorzej. Zwraca uwagę, iż na razie nie ma informacji na temat ewentualnej pomocy, której miałby udzielić jej samorząd. Dodaje, iż zrobiła zdjęcia zniszczeń.

Kobieta mówi, iż woda wdarła się też do jej domu. „U mnie w domu jest podobnie. Bo i kotłownię mam zalaną i pralnię. Nie dość, iż sklep zniszczony, to jeszcze dom” – opowiada. „Nie mam pojęcia, co teraz będzie” – dodaje.

mchom/mark/joz/jpn/PAP