Europejski Dzień Pamięci o Ofiarach Terroryzmu

Europejski Dzień Pamięci o Ofiarach Terroryzmu został ustanowiony 11 marca, w dniu zamachów terrorystycznych, które miały miejsce w Madrycie w 2004 roku. Był to najtragiczniejszy atak tego typu w Europie od 21 grudnia 1988, kiedy to terroryści wysadzili samolot pasażerski linii Pan American World Airways nad Lockerbie w Szkocji.

Zamachy terrorystyczne w Madrycie

Ataki przeprowadzono rankiem 11 marca 2004 roku w godzinach gdy mieszkańcy hiszpańskiej stolicy jak co dzień jechali do jej centrum do pracy, szkół i na uczelnie. Pora nie została wybrana przypadkowo ponieważ terrorystom chodziło o to aby w zamachach śmierć poniosła jak największa liczba osób.

Terroryści podłożyli ładunki wybuchowe w czterech pociągach. Dwa z nich eksplodowały o 7:39 w centrum Madrytu, kolejny o 7:41, a ostatni minutę później w okolicach stacji Atocha. W wyniku ataków zginęło 191 osób, a 1800 zostało rannych.

Kto stał za zamachami?

Pierwsze podejrzenia spadły na baskijską organizację terrorystyczną ETA. Wskazywały na to głównie materiały wybuchowe, których użyto w zamachu. Z biegiem czasu jednak podejrzenia zaczęto kierować w stronę Al-Kaidy, która groziła wszystkim krajom biorącym udział w wojnie w Iraku u boku Stanów Zjednoczonych. Oficjalnie Al-Kaida przyznała się do zorganizowania zamachów w Madrycie dopiero rok później.

Jakie są motywy ataków terrorystycznych?

Akty terroryzmu są pewnego rodzaju buntem, mają pokazać siłę oraz determinację terrorystów w walce o swoje cele, a także wywołać lęk u osób, które mogłyby stanąć na drodze do realizacji tych celów. Częstym motywem działania terrorystów jest także chęć zwrócenia na siebie uwagi lub zdobycia uznania.

Siedem celów strategicznych przeciwdziałania terroryzmowi

Ttak terrorystyczny przeprowadzony 11 marca 2004 roku w Hiszpanii świadczył o tym, iż polityka antyterrorystyczna Unii Europejskiej w rzeczywistości nie funkcjonuje. Po tym zamachu Unia Europejska zaangażowała się w nowe projekty legislacyjne oraz przyspieszyła wymianę informacji pomiędzy krajami członkowskimi. Rada Unii Europejskiej przyjęła 23 marca 2004 r. Deklarację w sprawie zwalczania terroryzmu. Określono w niej siedem celów strategicznych przeciwdziałania terroryzmowi.

Pierwszy z nich zakładał ściślejszą współpracę państw członkowskich, które zobligowano również do przystąpienia do wszystkich konwencji ONZ w tym zakresie. Kolejnym wyznaczonym celem było zminimalizowanie możliwości dostępu organizacji terrorystycznych do źródeł fi nansowania. W tym zakresie objęto kontrolą również instytucje działające legalnie, co do których istniało podejrzenie o wspieranie ugrupowań terrorystycznych. Za trzeci cel uznano maksymalizację zdolności Unii Europejskiej w kontekście walki z terroryzmem.

Oznaczało to szybsze wykrycie, zatrzymanie sprawców i ich osądzenie. Ustalono, iż w ramach Sekretariatu Rady zostanie powołany koordynator UE do spraw zwalczania terroryzmu, a jednym z priorytetowych zadań będzie dokonywanie przeglądu instrumentów przeciwdziałania terroryzmowi, które są do dyspozycji UE.

Ponadto nałożono na niego obowiązek informowania Rady o postępach wdrażania wszystkich przyjętych planów. Na podstawie wdrożonej Deklaracji planowano zwiększyć bezpieczeństwo transportu międzynarodowego, podkreślając znaczenie lepszej ochrony granic UE. Ostatnim założeniem była minimalizacja skutków ataków terrorystycznych polegająca na wypracowaniu efektywniejszej polityki informowania społeczności europejskiej.

Źródło: ukw.edu.pl