Znany w środowisku harcerskim, wieloletni drużynowy, komendant i działacz gnieźnieńskiego hufca otrzyma najbardziej zaszczytny tytuł, jaki można przyznać w imieniu miasta.
Na najbliższej sesji Rady Miasta podjęta zostanie uchwała w sprawie przyznania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Gniezna – otrzymać ją ma harcmistrz Aleksander Sekulski. Postaci tej nie trzeba przedstawiać sporej części mieszkańców Pierwszej Stolicy Polski, a zwłaszcza tym, którzy kiedykolwiek mieli do czynienia z miejscowym hufcem i środowiskiem harcerskim.
Aleksander Sekulski jest znanym i, pomimo wieku, wciąż aktywnym harcerzem, także uczestniczącym w różnych wydarzeniach patriotycznych, organizowanych na terenie Gniezna. Przy każdej z tych okazji dumnie nosi na sobie mundur harcerski, dając także swoją postawą przykład wielu młodszym pokoleniom.
Przyjęciem uchwały w sprawie nadania tytułu dopięta zostanie formalność – sam honorowy akt nadania zostanie wykonany w późniejszym czasie przy szczególnej ku temu okazji.
Poniżej przedstawiamy życiorys:
Harcmistrz Aleksander Sekulski (Czarny Sęp) ur. 12 grudnia 1933 r. w Gnieźnie, w 1945 r. wstąpił do harcerstwa i został przyjęty do 3 Drużyny Harcerzy im. Henryka Sienkiewicza przy Szkole Powszechnej nr 1 w Gnieźnie. Przyrzeczenie Harcerskie złożył na ręce hufcowego hm. Franciszka Szeszuły. Stopnie harcerskie zdobył w latach: młodzik – 1945, wywiadowca – 1946, ćwik – 1948, przewodnik – 1958, podharcmistrz – 1962, harcmistrz -1964.
W 1947 r. przeszedł do 13 Drużyny Harcerzy im. Stefana Żeromskiego przy węźle PKP w Gnieźnie, gdzie pełni funkcję zastępowego i gospodarza drużyny. 1 października 1949 r. został drużynowym 2 Drużyny Zuchów przy Szkole Powszechnej nr 2. Funkcję tę pełnił do czasu przejęcia harcerstwa przez Związek Młodzieży Polskiej tj. do marca 1950 r. Po odbyciu służby wojskowej wrócił do harcerstwa przyjmując w 1958 r. funkcję drużynowego 13 Drużyny Harcerzy im. Adama Mickiewicza przy Szkole Podstawowej nr 4 w Gnieźnie. Jako iż w drużynie było wielu harcerzy z rodzin kolejowych, doprowadził do zmiany patrona na Stefana Żeromskiego, przejmując tradycje drużyny kolejowej. Pod jego komendą drużyna rozrosła się i w 1959 r. utworzył szczep, który w 1963 r. przyjął imię Powstańców Wielkopolskich, skupiający z biegiem lat ponad 700 członków w 10 drużynach oraz krąg instruktorski. W 1963 r. w hufcu nastąpiła zmiana numeracji drużyn. Drużyna przy Szkole nr 4 otrzymała nr 1 i imię LECH, co skłoniło do kontynuacji tradycji pierwszej drużyny z lat międzywojennych. Z inicjatywy druha Olka w 1964 r. I Szczep, jako pierwszy w Gnieźnie, otrzymał sztandar, który potajemnie został poświęcony przez księdza Jankowskiego w Jarocinie. W latach 1972-74 był Komendantem Gminnego Związku Drużyn w Gminie Gniezno. W 1974 r. wobec
zarzutów postawionych przez Dyrekcję Szkoły, iż nie należy do PZPR zrezygnował z prowadzenia harcerstwa w tym środowisku. Stworzył przy Komendzie Hufca Krąg Instruktorski LECH, w skład którego weszli instruktorzy, którzy wraz z nim opuścili 1 szczep. W latach 1982-83 pełnił funkcję drużynowego 23 Drużyny Harcerzy Starszych przy Liceum Medycznym w Gnieźnie. W wyniku powstania szkoły przy PKP w 1986 r. reaktywował 13 Kolejową Drużynę Harcerzy przy Lokomotywowni w Gnieźnie będąc jej drużynowym do 1996 r. W 1997 r. zaprojektował i ufundował sztandar 13 drużyny, który został wręczony „Błękitnej Trzynastce” na Cmentarzu Wojennym pod Monte Cassino, podczas wyprawy drużyny do Włoch na uroczystości 200-lecia powstania „Mazurka Dąbrowskiego”. W 1994 r. stworzył Krąg Starszyzny Harcerskiej, którego w tej chwili jest przewodniczącym.
Obok bezpośredniej pracy z młodzieżą druh Aleksander Sekulski pełnił szereg innych funkcji. W latach 1962-72 był członkiem komendy hufca, 1972-82 zastępcą komendanta hufca, a w latach 2009-2011 komendantem Hufca Gniezno, w latach 1973-94 przewodniczącym Komisji Kształcenia i Stopni Instruktorskich, a 1984-86 przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Hufca. Od 2009 r. był przewodniczącym Komisji Historycznej.
Równocześnie zaangażowany był w pracę na szczeblu chorągwi, gdzie w latach 1970-74 był członkiem Rady Chorągwi, 1975-79 członkiem zespołu Komendy Chorągwi do spraw ekonomicznych, a w latach 2004-08 działał w zespole ds. wychowania duchowego. Przez wiele kadencji wybierany był do Komisji Rewizyjnej Chorągwi, gdzie kolejno był jej członkiem, zastępcą przewodniczącego i przewodniczącym. W 2008 r. został wybrany w skład komendy Wielkopolskiej Rady Seniorów jako kronikarz, a od 2012 r. pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego, z której zrezygnował w 2018 r. Jest członkiem kapituły Honorowej Odznaki „Wielkopolskim Seniorom i Starszyźnie ZHP”.
W 1972 i 1993 r. był delegatem na Zjazd ZHP. Po wprowadzeniu szkoły 8-klasowej w zespole Głównej Kwatery pracował nad programem stopnia „odkrywca” dla harcerzy z klas 8. Podczas światowego Zlotu Harcerstwa „Gniezno 2000” organizował oprawę Mszy Św. odprawianej dla uczestników Zlotu na placu św. Wojciecha.
W 1990 r. doprowadził do poświęcenia „Pomnika Harcerskiej Pamięci”, które nastąpiło podczas VI Ogólnopolskiego Złazu Kolejowych Drużyn Harcerskich, którego był również organizatorem. Z jego inicjatywy i projektu wmurowano tablice pamiątkowe z okazji 70-lecia harcerstwa Wielkopolskiego i Światowego Zlotu Harcerstwa „Gniezno 2000” na kościele p.w. św. Jerzego oraz na 100-lecie powstania skautingu w Gnieźnie na Szkole Podstawowej nr 1, a także obelisk ku czci Ksawerego Zakrzewskiego – współorganizatora skautingu w Wielkopolsce w Goślinowie gm. Gniezno.
Obok zaangażowania w ZHP działa również w Towarzystwie Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/19, Polskim Towarzystwie Numizmatycznym i Polskim Towarzystwie Turstyczno-Krajoznawczym, pełniąc tam odpowiedzialne funkcje.
W uznaniu swojej działalności został odznaczony wieloma odznaczeniami i wyróżnieniami na szczeblu krajowym, wojewódzkim, lokalnym oraz organizacyjnym. Wśród nich najważniejsze to: Brązowy (1979) i Złoty (1984) Krzyż Zasługi, Medal Rady Postępu Pedagogicznego (1972), Medal Zasłużony dla Szkoły (1981), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2007), Odznaka za Zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych (2003), Odznaka Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej (1964) oraz Srebrny (1983) i Złoty (2000) Medal Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej, Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego (1973 i 1983), Zasłużony dla Województwa Wielkopolskiego (2016), Krzyż za Zasługi dla ZHP (1971), Złoty Krzyż za Zasługi dla ZHP (1987), Odznaka za Zasługi dla Wielkopolskiej Organizacji ZHP (1974), Złota Odznaka Harcerska Służba Ziemi Poznańskiej (1981), Odznaka Harcerska Służba Wielkopolsce (1999), Honorowy Tytuł „SENIOR ZHP” (1995), Medal XII Wieków Gniezna (1964), Odznaka Za Zasługi dla Miasta Gniezna (2013), Pamiątkowy Medal Miasta Gniezna, Medal Milenijny Zjazdu Gnieźnieńskiego (2011), Medal Koronacyjny (2016), Medal Jubileuszowy (2023).
English (US) · 
Polish (PL) · 
Russian (RU) ·