Sąd Okręgowy Warszawa-Praga uznał za winnych i skazał na 10 lat więzienia opiekunów czteroletniego Leona – jego matkę Karolinę W. i jej partnera Damiana G. Chłopiec wpadł do wrzątku, a para nie wezwała pogotowia. Gdy dziecko po kilku dniach zmarło, jego ciało zakopali w lesie.
Proces, który zakończył się przed Sądem Okręgowym Warszawa-Praga, ruszył pod koniec stycznia 2024 r. Karolina W. i jej partner Damian G. oskarżeni zostali o zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem czteroletniego Leona poprzez nieudzielenie mu pomocy po wypadku – chłopiec poparzył się w brodziku podczas kąpieli. Prokuratura domagała się za ten czyn 20 lat pozbawienia wolności.
W piątek (14 marca) zapadł wyrok w tej sprawie. Sąd uznał Karolinę W. i Damiana G. za winnych i wymierzył im karę 10 lat pozbawienia wolności, przyjmując, iż działali w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia dziecka.
W ustnym uzasadnieniu sędzia Adam Radziszewski przypomniał okoliczności tragedii i przywołał zeznania świadków. Wskazał też, iż oskarżeni mieli świadomość rozpoznania czynu, a nieskorzystanie z pomocy medycznej dla poparzonego dziecka tłumaczyli obawą przed utratą dzieci (mają jeszcze dwoje) i możliwymi konsekwencjami.
Sędzia Radziszewski zaznaczył, iż w ocenie sądu oskarżeni jako rodzice byli niedojrzali, ale nie ma dowodów, iż czteroletni Leon był ofiarą przemocy fizycznej.
– W ocenie sądu Leon był ofiarą zaniedbania emocjonalnego. (…) Brakowało temu dziecku troski i czułości ze strony matki i jej partnera
– mówił sędzia.
Dodał, iż oskarżeni są w młodym wieku i iż oboje pochodzili z tzw. trudnych rodzin i nie mieli doświadczenia życiowego, a dzieci stanowiły dla nich „efekt uboczny dorosłości”. Zdaniem sądu postępowanie oskarżonych wykraczało ponad przesłanki nieudzielenia pomocy.
– Zabić człowieka można nie tylko, kiedy się do niego strzela, ale poprzez świadome niepodejmowanie działań, zaniechanie
– podkreślił sędzia.
Sędzia zaznaczył jednak, iż nie znaleziono okoliczności wskazujących, iż był zamiar bezpośredni zabicia dziecka.
– Sąd nie zgadza się z opinią prokuratora, iż ten zamiar ewentualny zrodził się w umyśle zaraz po wypadku dziecka
– powiedział sędzia.
W ustnym uzasadnieniu ocenił też, iż oskarżeni musieli mieć świadomość, iż podejmowane przez nich działania mające polepszyć stan chłopca są bezskuteczne.
– W ocenie sądu chłopiec nie żyje, bo oskarżeni dbali wyłącznie o swój interes, nie dlatego, iż nie wiedzieli, jaki jest stan dziecka. (…) Swoje bezpieczeństwo oskarżeni stawiali ponad cierpienie dziecka
– powiedział sędzia Radziszewski.
Podkreślił, iż w ocenie sądu kara 10 lat jest adekwatna, bo oskarżeni są osobami młodymi i mają szasnę na powrót do społeczeństwa, szczególnie iż mają jeszcze dwoje dzieci.
Wyrok jest nieprawomocny.
Prababcia czteroletniego Leona 1 października 2022 r. zgłosiła policji zaginięcie dziecka. Tydzień później w Górkach koło Garwolina (woj. mazowieckie) znaleziono zakopane w lesie zwłoki czterolatka. Prokuratura informowała wtedy o zatrzymaniu 19-letniej wówczas matki chłopca i jej 19-letniego partnera. Oboje usłyszeli zarzuty i zostali aresztowani.
Pod koniec września 2023 r. Prokuratura Okręgowa w Siedlcach przekazała do tamtejszego sądu okręgowego akt oskarżenia przeciwko matce chłopca Karolinie W. i jej partnerowi Damianowi G. Pod koniec października 2023 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie zadecydował o przeniesieniu sprawy z sądu w Siedlcach do rozpoznania Sądowi Okręgowemu Warszawa-Praga. Decyzję uzasadnił tzw. ekonomią procesową.
Z ustaleń śledztwa wynika, iż chłopczyk wpadł do niezabezpieczonego brodzika z gorącą wodą i doznał rozległych oparzeń, a opiekunowie zaniechali wezwania pomocy medycznej. Według oskarżonych chłopczyk zmarł po upływie około tygodnia od tego wydarzenia. Po śmierci dziecka oskarżeni zakopali jego zwłoki w lesie, a następnie miejsce to zalali warstwą betonu.
W ocenie biegłych z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego najbardziej prawdopodobną przyczyną zgonu dziecka były następstwa choroby oparzeniowej.
English (US) · 
Polish (PL) · 
Russian (RU) ·