Wnioski w trybie art. 8a – najczęściej zadawane pytanie

KOMUNIKAT INFORMACYJNY
Po raz kolejny o art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (…),
w tym o niektórych ważnych kwestiach dot. prowadzenia postępowania w tym trybie.

Problematykę dot. stosowania art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (…), widzianą z perspektywy minionych ośmiu lat oraz stan aktualny, opisaliśmy szeroko w Informacji Prawnej opublikowanej na stronie FSSM w dniu 13 listopada 2024 r. Niezależnie od tego stosowanie tej procedury przez urzędników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, w ramach wszczętego z wniosku zainteresowanego postępowania administracyjnego, rodzi problemy, których rozwiązanie wpłynie na szybkość jego prowadzenia, a w rezultacie na czas rozpatrzenia takiego wniosku. I o tym niżej.

W „Aneksie do Informacji Prawnej” opublikowanym w dniu 17 maja 2024 r. zamieściliśmy zaktualizowany wzór Wniosku o wyłączenie stosowania wobec zainteresowanego art. 15c, art. 22a lub art. 24a policyjnej ustawy emerytalnej. Zachowuje on swoją aktualność. Niemniej jednak praktyka związana z rozpatrywaniem tego rodzaju wniosków wskazuje na potrzebę wyraźnego zaakcentowania niektórych z jego elementów. Chodzi tu w szczególności o fragment dot. przebiegu służby wnioskodawcy (pierwszy i drugi akapit wzoru Wniosku). Pożądanym jest szczegółowe przedstawienie przebiegu służby, o ile to możliwe posiłkując się (w celu przypomnienia) odpowiednim dokumentem z akt osobowych pozyskanych z Instytutu Pamięci Narodowej. Mamy oczywiście świadomość, iż wielu represjonowanych, z bardzo różnych względów, nie wystąpiło do IPN o dokumenty dot. ich służby przed 31 lipca 1990 r. Mogą to zrobić choćby teraz (wskazówki na stronie IPN: Wniosek o wydanie kopii dokumentów osobowych dotyczących pracownika lub funkcjonariusza organu bezpieczeństwa państwa – Rodzaje realizowanych wniosków Instytut Pamięci Narodowej). Niestety, czas oczekiwania na ich dostarczenie może być wydłużony, co znacznie opóźni moment złożenia samego Wniosku.

Jeżeli nie chcemy lub nie możemy tego zrobić, wówczas nie pozostaje nic innego jak poleganie na swojej pamięci oraz (być może) na dokumentach będących w osobistej dyspozycji. Co oczywiste uwaga ta dotyczy głównie osób, które takiego wniosku jeszcze nie złożyły.

Ważnym jest, także z punktu widzenia wiarygodności opisu przebiegu służby, aby odzwierciedlał on wszystkie, bez wyjątku, miejsca jej pełnienia (jednostki i komórki organizacyjne), zajmowane stanowiska służbowe oraz czas i zakres wykonywanych zadań. Pominięcie niektórych z tych elementów, świadome lub nie, podważa wagę uzasadnienia wniosku i niepotrzebnie rzuca cień na jego autentyczność. Niestety, takie przypadki są odnotowywane i mogą powodować negatywne skutki dla wnioskodawców.

Miejmy świadomość, iż podawane przez nas informacje podlegają sprawdzeniu z urzędu i w ten sposób ujawniane są potencjalne nieścisłości w obrazie naszej służby, które mogą zaważyć na decyzji Ministra.

Pamiętajmy, nie mamy się czego wstydzić. Stąd naturalnym powinno być przedstawianie przez wnioskodawcę historii jego służby zgodnie z rzeczywistością, bez niedomówień, przeinaczeń, a zwłaszcza zatajania niektórych z jej okresów. W ocenie jej przebiegu kwestia ta ma istotne zasadnicze.

Nie możemy wykluczyć, iż w jednostkowych przypadkach Minister może wydać decyzję o odmowie wyłączenia wobec wnioskodawcy art. 15c, 22a lub 24a policyjnej ustawy emerytalnej. W takiej sytuacji należy bezwzględnie skorzystać (zgodnie z pouczeniem) z możliwości złożenia (do tegoż Ministra) wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 127 §3 k.p.a.). Można też zrezygnować z tego prawa i wnieść skargę na decyzję Ministra do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (art. 3 §2 pkt 1, art. 13, art. 52 §3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Powinniśmy też, w razie negatywnego orzeczenia WSA, złożyć od tego wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Mamy podstawę sądzić, iż w przeciwieństwie do Ministra SWiA poprzedniego rządu, pozytywne dla skarżącego i prawomocne orzeczenia sądów administracyjnych nie będą sabotowane, ale wykonywane zgodnie z prawem. Należy przez to rozumieć zastosowanie się Ministra do oceny prawnej sądu administracyjnego wyrażonej w wyroku. Jedynie dla porządku możemy wspomnieć, iż co do zasady niewykonanie wyroku sądu administracyjnego, tzn. niewydanie aktu (decyzji) lub niepodjęcie czynności w terminie wyznaczonym przez sąd, daje uprawnienie do wystąpienia ze skargą z art. 154 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z żądaniem wymierzenia Organowi grzywny. Nie sądzimy jednak, aby taka potrzeba faktycznie zaistniała.

Zespół Prawny FSSM RP