1 października 2024 r. w Warszawie IPN ogłosił nazwiska 17 kolejnych zidentyfikowanych ofiar komunistycznego i niemieckiego terroru. Wśród ogłoszonych nazwisk znalazły się dwie ofiary pochodzące z województwa łódzkiego, w tym m.in. urodzony w powiecie wieluńskim Kazimierz Szczepański ps. „Wicher”, „Rydwan”.
Pierwszym z ogłoszonych nazwisk jest Zdzisław Kafarski. To pierwsze odnalezione i zidentyfikowane dziecko zmarłe w niemieckim obozie dla polskich dzieci przy ul. Przemysłowej w Łodzi. Urodził się 17 czerwca 1927 r. w Chodczu w powiecie włocławskim. Zmarł 13 kwietnia 1944 r. w niemieckim prewencyjnym obozie dla dzieci i młodzieży polskiej przy ul. Przemysłowej w Łodzi.
W akcie zgonu wystawionym przez kierownika obozu jako przyczynę śmierci wpisano zakażenie krwi. Jednakże według relacji więźnia obozu został on zamordowany przez niemieckiego wachmana, który za kradzież chleba powiesił chłopca na wyciągu, po czym utopił w kanale ściekowym. Zdzisław Kafarski zmarł nie odzyskawszy przytomności w izolatce, do której został przeniesiony przez współwięźniów.
Szczątki Zdzisława Kafarskiego zostały odnalezione w lipcu 2023 r. podczas prac poszukiwawczych prowadzonych przez IPN na terenie cmentarza rzymskokatolickiego przy ul. Kurczaki w Łodzi.
Kazimierz Szczepański ps. „Wicher”, „Rydwan”
Kazimierz Szczepański urodził się 20 października 1924 r. w Raczynie w powiecie wieluńskim. W maju 1945 r. został powołany do służby w „ludowym” Wojsku Polskim w 12. Szkolnym Pułku Piechoty w Warszawie, skąd zdezerterował w październiku i wrócił w rodzinne strony, gdzie ukrywał się do kwietnia 1946 r.
W tym czasie wstąpił do oddziału Konspiracyjnego Wojska Polskiego, dowodzonego przez ppor. Antoniego Pabianiaka „Błyskawicę”. Działalność zbrojną kontynuował w oddziale dywersyjnym KWP krypt. „Wawel”, dowodzonym przez Komendanta III Komendy KWP kpt. Jana Małolepszego „Murata”, na czele którego stał od jesieni 1947 r. do lutego 1948 r. Był jednocześnie adiutantem „Murata” oraz pełnił funkcję szefa ds. wyszkolenia w sztabie III Komendy KWP.
Jako dowódca oddziału przeprowadził szereg akcji zbrojnych wymierzonych w funkcjonariuszy bezpieki i działaczy komunistycznych oraz zorganizował wiele akcji aprowizacyjnych. W październiku 1947 r. został ranny w zasadzce zorganizowanej przez funkcjonariuszy bezpieki w rodzinnej miejscowości. Udało mu się jednak zbiec i powrócić do działalności konspiracyjnej. Został aresztowany w październiku 1949 r. przez funkcjonariuszy PUBP w Wieluniu. Wyrokiem WSR w Łodzi z 21 kwietnia 1950 r, podczas pokazowego procesu w Wieluniu, został skazany na karę śmierci. Wyrok został wykonany 22 maja 1950 r. w więzieniu przy ul. Sterlinga w Łodzi.
Szczątki Kazimierza Szczepańskiego zostały odnalezione w listopadzie 2019 r. w trakcie prac poszukiwawczych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Smutnej w Łodzi.