Staszowska kolej ujęta w książce

Zdjęcie: Staszowska kolej ujęta w książce

Kolejowy węzeł Staszów, którego jednym z elementów była kolej szerokotorowa LHS – został opisany w książce. Autorem publikacji jest regionalista Józef Żak, który przez wiele lat pracował w PKP.

Przebiegająca przez Staszów Linia Hutnicza Szerokotorowa, znana bardziej jako „ruski tor”, została zbudowana w latach 1976-79. Ma długość prawie 400 km. Została poprowadzona od kolejowego przejścia granicznego w Hrubieszowie przez Zamość, Staszów, Grzybów i Sędziszów do stacji kolejowej Sławków Południowy. Miała służyć do transportu rudy żelaza z Krzywego Rogu do Huty Katowice.

– W kierunku przeciwnym wywożono węgiel, a z Grzybowa siarkę i dwusiarczek, w ramach handlu w obrębie Rady Wzajemnej pomocy Gospodarczej (RWPG) – powiedział Józef Żak.

Jednak podstawowe wykorzystanie węzła Staszów dotyczyło powiązania zagłębia siarkowego w Grzybowie z Tarnobrzegiem, a potem, gdy powstała elektrownia w Połańcu, urządzono prowizoryczny posterunek w Rytwianach. Stamtąd dyżurny kierował pociąg albo na Połaniec albo na Chmielów.

Józef Żak wyjaśnia, iż węzeł PKP Staszów nie miał szczęścia do przewozów pasażerskich. Nie było na nie popytu, ale niektóre połączenia cieszyły się zainteresowaniem.

– Dość popularne relacja to: Kielce – Rozwadów, Kielce – Sandomierz i Kielce – Połaniec. Planowano choćby wprowadzić pociąg pośpieszny Zamość – Jelenia Góra przez Staszów. Byłem wtedy zawiadowcą stacji i choćby kazano zaopatrzyć stację w bilety kartonowe na ten pociąg, ale plan nie doczekał się realizacji i bilety trzeba było spalić – powiedział Józef Żak.

Książka pt. „Węzeł PKP Staszów. Pół wieku w służbie regionu” liczy 130 stron. Można ją dostać w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Staszowie. Są w niej m.in. rozdziały o budowie linii kolejowej nr 70 Włoszczowice – Chmielów, a także o stacjach, bocznicach, mijankach oraz o ludziach związanych z koleją. Wydawnictwo zawiera dużo fotografii poszczególnych miejsc, obiektów i osób.

---