Spłonęła zabytkowa dzwonnica. Zatrzymano jedną osobę

Jak przekazała policjantka, do zatrzymania doszło jeszcze we wtorek, czyli w dniu pożaru zabytkowego obiektu. – Policjanci prowadzą teraz czynności z zatrzymanym mężczyzną – zaznaczyła Węgrzyniak.

Oficer prasowa poinformowała, iż 64-letni mężczyzna usłyszał zarzuty zniszczenia zabytku, a także spowodowania zagrożenia mienia poprzez doprowadzenie do pożaru oraz zniszczenia mienia znacznej wartości. – W zawiadomieniu oszacowano wartość obiektu na około milion złotych – wyjaśniła.

Jak powiedziała, prokuratura zawnioskowała o tymczasowy areszt dla zatrzymanego.

Mężczyzna przyznał się do winy, ale nie potrafił wytłumaczyć motywacji swojego wczorajszego zachowania.

Praga-Południe. Pożar zabytkowej dzwonnicy. Sprawca przyznał się do winy

– Doszło do pożaru dzwonnicy znajdującej się na terenie Cmentarza Kamionkowskiego przy ulicy Grochowskiej 365. Spaleniu uległo około 3/4 drewnianej elewacji oraz dach. Na miejscu pracowało sześć zastępów straży pożarnej – powiedział we wtorek kpt. Łukasz Zagdański z miejskiej straży pożarnej.

Spłonęła dzwonnica z XIX wieku. Konserwator zabytków zabrał głos

Mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków Marcin Dawidowicz zapewnił w mediach społecznościowych, iż dzięki przygotowanej wcześniej dokumentacji technicznej możliwa będzie rekonstrukcja obiektu.

„Drewniana dwukondygnacyjna dzwonnica została wzniesiona, jak się przyjmuje, w 1817 roku. W jej wnętrzu znajdują się dwa dzwony, z których starszy powstał w 1772 roku. Dzwonnica należała do zespołu sakralnego parafii Bożego Ciała (Kościół Konkatedralny na Kamionku). Dzięki stalowej konstrukcji wzmacniającej uratowały się dzwony” – napisał konserwator.

Warszawa. Historia parafii na Kamionku

Parafię na Kamionku erygował abp Aleksander Kakowski 22 lutego 1917 roku.

Historia tej osady sięga zarania dziejów Polski, o czym świadczą wykopaliska na cmentarzu przykościelnym sięgające kultury łużyckiej. Cmentarz ten, najpierw pogański, a potem katolicki, służył aż do końca XIX w.

Początkowo pośrodku cmentarza stał drewniany kościół z cudowną figurą Matki Boskiej Kamionkowskiej. W czasie bitwy o Warszawę (Potop Szwedzki) kościół spłonął, funkcje parafialne przejął kościół w Skaryszewie, a na cmentarzu wzniesiono kaplicę i kostnicę, które dotrwały do poł. XVIII w.

Na cmentarzu spoczywają ofiary rzezi Pragi w 1794 r. z dowódcami obrony: gen. Jakubem Jasińskim i gen. Tadeuszem Korsakiem; bohaterowie wojen szwedzkich, insurekcji kościuszkowskiej, powstań listopadowego (bitwa pod Olszynką Grochowską) i styczniowego.

Miejscowa ludność rozbudowała kaplicę cmentarną i od 1912 r. odprawiała się w niej Msza Św. To właśnie w tym drewnianym kościółku odprawił swoją ostatnią Mszę Św. w dniu 13 sierpnia 1920 roku Ks. Ignacy Skorupka. W 1921 r. zapadła decyzja o wzniesieniu świątyni p.w. Matki Boskiej Zwycięskiej jako votum za zwycięską Bitwę Warszawską w 1920 r. Plany świątyni sporządził prof. Konstanty Jakimowicz. Prace budowlane, dzięki staraniom ks. Franciszka Garncarka, trwały tylko 4 lata (1929-1933).

Niestety nie zrealizowano w pełni projektu: nie ma wieży dominującej nad Pragą ani krużganków łączących kościół z dzwonnicą i plebanią. W drewnianej dzwonnicy z XIX w. wiszą trzy dzwony, w tym jeden z 1722 r. z wizerunkiem Matki Boskiej Ostrobramskiej. Na murze cmentarza od strony Jeziora Kamionkowskiego umieszczono w latach 1972-1975 stacje Drogi Krzyżowej, dzieło Krzysztofa i Juliana Heniszów.