Rekrutacja do Służby Więziennej

Rekrutacja do służby więziennej jest procesem, który przyciąga wielu kandydatów zainteresowanych stabilną i odpowiedzialną pracą na rzecz bezpieczeństwa publicznego. Funkcjonariusz Służby Więziennej to zawód dla profesjonalistów z pasją – praca „za wysokim murem” budzi ciekawość i wymaga zaangażowania. Głównym celem tej formacji jest zapewnienie porządku i bezpieczeństwa w zakładach karnych i aresztach śledczych oraz prowadzenie działań resocjalizacyjnych wobec osób skazanych.

Wstąpienie do Służby Więziennej jest dobrowolne i następuje dopiero po pozytywnym przejściu całego postępowania kwalifikacyjnego. Ustawa o Służbie Więziennej stanowi ponadto, iż rekrutacja do służby więziennej ma charakter otwarty i konkurencyjny, a Dyrektor Generalny Służby Więziennej co najmniej raz w roku ogłasza plan przyjęć (terminy oraz minimalną liczbę nowych funkcjonariuszy) w formie komunikatu na stronie internetowej formacji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej. Służba Więzienna poszukuje przy tym kandydatów na zróżnicowane stanowiska – od strażników działu ochrony, poprzez wychowawców (dział penitencjarny) i specjalistów administracyjnych, aż po psychologów czy personel medyczny (np. pielęgniarki i ratowników medycznych). Dzięki tak szerokiemu zapotrzebowaniu rekrutacja do służby więziennej jest otwarta dla absolwentów wielu kierunków studiów – najczęściej poszukiwane kompetencje to resocjalizacja, bezpieczeństwo narodowe czy kryminologia, ale w szeregach SW znajdą zatrudnienie także osoby po kierunkach finansowych, pedagogicznych, psychologicznych, medycznych czy inżynierskich.

Wymagania i kwalifikacje kandydatów

Aby rekrutacja do służby więziennej mogła zakończyć się dla kandydata sukcesem, musi on spełnić określone wymagania formalne. Podstawowym kryterium jest wykształcenie – o przyjęcie może ubiegać się osoba z co najmniej średnim wykształceniem (matura). Służba Więzienna nie narzuca przy tym ściśle określonego kierunku studiów; poszukiwani są kandydaci o różnych profilach edukacji, zarówno humanistycznych i społecznych, jak i technicznych czy medycznych. Poza wykształceniem, kandydat na funkcjonariusza SW musi spełniać szereg warunków dotyczących obywatelstwa, niekaralności i predyspozycji osobistych. Należą do nich m.in.:

• posiadanie obywatelstwa polskiego,
• uregulowany stosunek do służby wojskowej (obowiązkowe w przypadku mężczyzn),
• korzystanie z pełni praw publicznych,
• niekaralność za przestępstwa umyślne (brak skazania prawomocnym wyrokiem ani toczącego się przeciwko kandydatowi postępowania karnego tego rodzaju),
• rękojmia (gwarancja) prawidłowego wykonywania powierzonych zadań służbowych,
• rękojmia zachowania tajemnicy służbowej (spełnienie wymagań ustawy o ochronie informacji niejawnych),
• posiadanie co najmniej średniego lub średniego branżowego wykształcenia,
• zdolność fizyczna i psychiczna do pełnienia służby (oceniana przez komisję lekarską podczas rekrutacji).

Osoby niespełniające powyższych kryteriów formalnych nie zostaną dopuszczone do dalszych etapów rekrutacji do służby więziennej, dlatego spełnienie wymagań jest weryfikowane już na samym początku procedury naboru.

Etapy rekrutacji do Służby Więziennej

Proces przyjęcia kandydatów do Służby Więziennej jest wieloetapowy. Rekrutacja do służby więziennej rozpoczyna się od złożenia przez kandydata wymaganych dokumentów, a następnie następuje kilkuetapowe postępowanie kwalifikacyjne, obejmujące testy i sprawdziany. Poniżej przedstawiono kolejne kroki tego procesu:

1. Złożenie dokumentów aplikacyjnych. Kandydat kompletuje i składa w odpowiedniej jednostce SW (najczęściej w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej lub bezpośrednio w jednostce penitencjarnej prowadzącej nabór) zestaw wymaganych dokumentów. Należy to zrobić w terminie określonym w ogłoszeniu rekrutacyjnym. Wśród wymaganych dokumentów znajdują się m.in.:
   • pisemne podanie o przyjęcie do służby, ze wskazaniem działu Służby Więziennej i stanowiska, o które ubiega się kandydat (oficjalny list motywacyjny adresowany do adekwatnych władz),
   • wypełniona ankieta personalna (kwestionariusz osobowy kandydata do służby),
   • kserokopie świadectw pracy lub służby z poprzednich miejsc zatrudnienia (jeśli kandydat wcześniej pracował lub pełnił służbę),
   • dokumenty potwierdzające wykształcenie oraz posiadane kwalifikacje zawodowe i specjalistyczne (np. dyplomy ukończenia szkół, świadectwa kursów, certyfikaty),
   • wypełniona ankieta bezpieczeństwa osobowego lub ważne poświadczenie bezpieczeństwa – wymagane tylko w przypadku kandydatów na stanowiska związane z dostępem do informacji niejawnych (o klauzuli „poufne” lub wyższej),
   • własnoręcznie podpisane oświadczenie o zdolności przystąpienia do testu sprawności fizycznej (potwierdzające, iż stan zdrowia umożliwia poddanie się próbie wysiłkowej).
2. Postępowanie kwalifikacyjne kandydata. Ten zasadniczy etap rekrutacji do służby więziennej dzieli się na kilka faz, podczas których ocenie podlegają kompetencje, wiedza i sprawność kandydata:
   • Wstępna selekcja dokumentów – komisja rekrutacyjna weryfikuje poprawność i kompletność złożonej dokumentacji oraz ocenia, czy kandydat spełnia podstawowe wymogi formalne. Na tym etapie następuje ewentualne wykluczenie osób, które nie dostarczyły wszystkich wymaganych dokumentów lub oczywiście nie spełniają kryteriów.
   • Rozmowa kwalifikacyjna – ma na celu sprawdzenie predyspozycji osobowościowych i społecznych przyszłego funkcjonariusza. Pytania komisji dotyczą m.in. motywacji kandydata do podjęcia służby oraz jego wiedzy o specyfice pracy w poszczególnych działach Służby Więziennej. Rozmowa odbywa się przed komisją i zwykle trwa od kilku do kilkunastu minut.
   • Test wiedzy do Służby Więziennej – pisemny test sprawdzający ogólną wiedzę kandydata z zakresu funkcjonowania organów władzy publicznej oraz bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego. Na teście kandydat odpowiada na 30 pytań jednokrotnego wyboru, mając 35 minut na rozwiązanie całości. Każde pytanie posiada jedną prawidłową odpowiedź.
   • Test sprawności fizycznej – praktyczny sprawdzian kondycji fizycznej obejmujący zestaw ćwiczeń określonych przepisami wykonawczymi (zgodnie z art. 110 ust. 2 ustawy o SW). Typowo kandydat musi wykonać takie ćwiczenia jak skok w dal z miejsca, rzut piłką lekarską (3 kg), skłony brzucha z leżenia oraz bieg wahadłowy na dystansie 10×10 metrów. Przed przystąpieniem do testu sprawności wymaga się złożenia wspomnianego oświadczenia lekarskiego o umiejętności wysiłku fizycznego.
   • Sprawdzenie niekaralności – równolegle z etapami selekcyjnymi Służba Więzienna pobiera informację o kandydatach z Krajowego Rejestru Karnego. Uzyskanie zaświadczenia o niekaralności (braku skazań) jest warunkiem koniecznym dalszego udziału kandydata w procesie.
   • Ocena punktowa – po zakończeniu rozmowy i testów każdy członek komisji przydziela kandydatowi punkty za poszczególne obszary oceny. Na tej podstawie sporządzany jest arkusz oceny i wyliczana średnia punktów uzyskanych w rozmowie kwalifikacyjnej. Następnie do tej średniej dodaje się punkty zdobyte za wynik testu wiedzy, wynik testu sprawności fizycznej oraz dodatkowe punkty przysługujące za posiadane wyższe wykształcenie lub przydatne kwalifikacje kandydata. Przykładowo posiadanie prawa jazdy kategorii C lub D może zapewnić kandydatowi +10 punktów, a posiadanie tytułu naukowego (np. stopnia doktora) +30 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym.
   • Ranking kandydatów – po zaliczeniu powyższych etapów komisja sporządza listę rankingową kandydatów, którzy pozytywnie ukończyli postępowanie kwalifikacyjne. Ranking zawiera nazwiska kandydatów oraz sumy uzyskanych przez nich punktów i jest publikowany oficjalnie na stronie internetowej adekwatnego Okręgowego Inspektoratu SW. Tylko kandydaci z najwyższą liczbą punktów (znajdujący się na czołowych pozycjach listy) są rekomendowani do przyjęcia na wolne stanowiska.
3. Decyzja o przyjęciu i wybór jednostki służbowej. Kandydaci z czołówki listy rankingowej kierowani są na końcowe badania lekarskie oraz ostatecznie przyjmowani do służby. Specjalna komisja lekarska podległa MSWiA ocenia zdrowie fizyczne i psychiczne każdego kandydata, wydając orzeczenie o jego umiejętności pełnienia służby w formacji (na podstawie wyników badań, zgodnie z art. 110 ust. 1 ustawy o SW). Po uzyskaniu pozytywnego orzeczenia następuje sfinalizowanie naboru – nowo przyjęci funkcjonariusze otrzymują przydział do konkretnych jednostek organizacyjnych. Co istotne, kandydaci mogą w miarę możliwości wskazać preferowaną lokalizację pełnienia służby. Przydział zależy jednak od dostępności wolnych etatów i odbywa się według kolejności miejsc w rankingu – kandydat z najwyższym wynikiem ma pierwszeństwo wyboru spośród wolnych stanowisk, pod warunkiem iż odpowiadają one jego kwalifikacjom. Takie rozwiązanie pozwala najlepszym kandydatom wybrać jednostkę (zakład karny lub areszt), w której rozpoczną służbę.

Wynagrodzenie i dodatkowe świadczenia

Jednym z powodów, dla których rekrutacja do służby więziennej cieszy się dużym zainteresowaniem, jest atrakcyjny pakiet wynagrodzeń i przywilejów oferowanych funkcjonariuszom SW. Służba Więzienna gwarantuje stabilne zatrudnienie na państwowej posadzie mundurowej oraz szereg dodatków finansowych i świadczeń socjalnych. Już na starcie młody funkcjonariusz – np. około 20-letni strażnik działu ochrony po szkole średniej – otrzymuje pensję rzędu 5 272 zł netto miesięcznie. Osoby do 26 roku życia mogą liczyć na nieco wyższe wynagrodzenie na rękę (dzięki uldze podatkowej dla młodych). Oprócz uposażenia zasadniczego funkcjonariusze mogą liczyć m.in. na następujące dodatki i świadczenia:

• Nagroda roczna („trzynastka”) – dodatkowe wynagrodzenie wypłacane raz w roku, stanowiące równowartość mniej więcej jednej pensji zasadniczej.
• Mundurówka – równoważnik pieniężny na umundurowanie, wypłacany periodycznie w celu pokrycia kosztów zakupu umundurowania służbowego.
• Dodatki do uposażenia za posiadany stopień służbowy oraz za wysługę lat (staż pracy w formacji). Wraz z awansami i upływem kolejnych lat służby pensja zasadnicza wzrasta o określony procent.
• Wcześniejsza emerytura – funkcjonariusz nabywa prawa emerytalne już po 25 latach służby (bez względu na osiągnięty wiek). Przykładowo osoba wstępująca do SW w wieku 25 lat może przejść na emeryturę po osiągnięciu 50 lat. Dodatkowo wprowadzone zostały specjalne dodatki motywacyjne dla tych, którzy pozostaną w służbie po osiągnięciu 25 lat stażu – wynoszą one 1500 zł miesięcznie po 25 latach oraz 2500 zł miesięcznie po 28,5 latach służby.
• Wydłużony wymiar urlopu wypoczynkowego – po 10 latach służby funkcjonariusz otrzymuje 31 dni urlopu w roku, po 15 latach – 35 dni, a po 20 latach – już 39 dni wolnego rocznie (dla porównania standardowy urlop pracownika wynosi 26 dni). Ponadto przysługuje płatny urlop szkoleniowy do 21 dni w roku kalendarzowym dla funkcjonariuszy podnoszących kwalifikacje zawodowe (np. studiujących).
• Dofinansowanie do wypoczynku (tzw. „wczasy pod gruszą”) – raz w roku każdy funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe świadczenie pieniężne na wypoczynek, również na członków rodziny. Kwota dofinansowania wynosi kilkaset lub choćby ponad 500 zł na osobę (zależnie od dostępnych środków).
• Nagrody uznaniowe – przyznawane przez przełożonych za szczególne osiągnięcia w służbie, stanowią dodatkowy zastrzyk gotówki (uzależniony od oceny pracy funkcjonariusza).
• Nagrody jubileuszowe – wypłacane z okazji jubileuszy służby; przykładowo po 20 latach służby funkcjonariusz otrzymuje nagrodę w wysokości 75% miesięcznego wynagrodzenia, a po 25 latach – 100% (tj. równowartość pensji).
• Zapomogi – bezzwrotna pomoc finansowa w razie znalezienia się funkcjonariusza w trudnej sytuacji życiowej (np. w przypadku poważnej choroby lub wypadku losowego).
• Zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby – funkcjonariusze dojeżdżający z odległych miejscowości mogą otrzymać comiesięczny ryczałt paliwowy (kilkadziesiąt złotych miesięcznie).
• Prawo do zakwaterowania służbowego – funkcjonariusz może otrzymać przydział na kwaterę w pobliżu miejsca pełnienia służby (mieszkanie służbowe) lub – jeżeli z niego nie skorzysta – równoważnik za brak lokalu mieszkalnego (dodatek do pensji rekompensujący brak mieszkania).
• Pomoc finansowa na uzyskanie lokum – po uzyskaniu stałej służby funkcjonariusz może ubiegać się o dofinansowanie zakupu własnego mieszkania lub domu w wysokości choćby kilkudziesięciu tysięcy złotych (jednorazowe, bezzwrotne wsparcie wynoszące około 90 tyś. złotych).

Dzięki powyższym rozwiązaniom finansowym Służba Więzienna jest konkurencyjna wśród innych służb mundurowych – pakiet świadczeń pozapłacowych zdecydowanie wyróżnia tę formację na rynku pracy.

Szkolenie wstępne i rozwój zawodowy

Po zakończeniu rekrutacji do służby więziennej i przyjęciu do formacji, każdy nowo mianowany funkcjonariusz kierowany jest na obowiązkowe szkolenie wstępne. Podczas tego szkolenia zdobywa on podstawową wiedzę i umiejętności niezbędne do wykonywania codziennych obowiązków służbowych. Następnie funkcjonariusz odbywa tzw. służbę przygotowawczą (okres próbny na stanowisku), po czym zostaje mianowany na stałe w danej jednostce organizacyjnej.

W trakcie dalszej służby Służba Więzienna zapewnia szerokie możliwości podnoszenia kwalifikacji. Funkcjonariusze mogą korzystać z różnorodnych kursów doskonalenia zawodowego, szkoleń specjalistycznych oraz brać udział w studiach dedykowanych kadrze SW. Działa Akademia Wymiaru Sprawiedliwości (uczelnia nadzorowana przez Ministra Sprawiedliwości, wcześniej funkcjonująca pod nazwą Szkoła Wyższa Wymiaru Sprawiedliwości), która oferuje m.in. studia podyplomowe i kursy dla funkcjonariuszy. Dzięki temu każdy przyjęty ma szansę na dalszy rozwój – zdobywanie nowych uprawnień, awanse w strukturze korpusu Służby Więziennej, a choćby przekwalifikowanie się do innych działów w ramach formacji.

Stopnie w Służbie Więziennej

Służba Więzienna, podobnie jak inne formacje mundurowe, posiada rozbudowaną strukturę stopni służbowych. Stopnie te odzwierciedlają miejsce w hierarchii oraz często wiążą się z zakresem uprawnień i poziomem odpowiedzialności. Znajomość systemu stopni jest ważna dla zrozumienia ścieżek kariery i możliwości awansu.

Podział korpusów i lista stopni służbowych

W Służbie Więziennej obowiązuje podział na korpusy osobowe, a w każdym z nich ustanowione są kolejne stopnie. Zgodnie z ustawą o SW korpusy i stopnie występują w następującym porządku:

• Korpus szeregowych SW: szeregowy SW (najniższy stopień, otrzymywany na start służby) oraz starszy szeregowy SW.
• Korpus podoficerów SW: kapral SW, starszy kapral SW, plutonowy SW, sierżant SW, starszy sierżant SW, sierżant sztabowy SW i starszy sierżant sztabowy SW.
• Korpus chorążych SW: młodszy chorąży SW, chorąży SW, starszy chorąży SW, chorąży sztabowy SW i starszy chorąży sztabowy SW.
• Korpus oficerów SW: podporucznik SW, porucznik SW, kapitan SW, major SW, podpułkownik SW, pułkownik SW, generał SW oraz najwyższy stopień generał inspektor SW.

Nowo przyjęci funkcjonariusze otrzymują zwykle stopień szeregowego SW. Kolejne stopnie zdobywa się w miarę awansowania – np. po ukończeniu kursu podoficerskiego młody strażnik może otrzymać stopień kaprala, zaś po latach służby i ewentualnym ukończeniu kursu oficerskiego – choćby podporucznika. Najwyższe stopnie oficerskie (generałów) są nieliczne i nadawane przez Prezydenta RP na wniosek Ministra Sprawiedliwości. Stopnie w Służbie Więziennej mają także swoje odznaki (dystynkcje) noszone na mundurze – np. belki i krokiewki dla szeregowych i podoficerów, czy gwiazdki dla oficerów, podobnie jak w wojsku.

Zasady awansu na kolejne stopnie

Awans w Służbie Więziennej odbywa się zgodnie z ustalonymi przepisami i zależy od kilku czynników. Przede wszystkim funkcjonariusz musi mieć odpowiedni staż służby oraz zajmować stanowisko przewidziane dla danego stopnia. Przepisy wskazują minimalne czasy wysługi na danym stopniu przed możliwością awansu na następny. Ponadto wymaga się zwykle pozytywnej opinii służbowej (oceny okresowej) oraz braku kar dyscyplinarnych. Dla awansu do korpusu podoficerów, chorążych czy oficerów konieczne jest też zdanie odpowiedniego egzaminu lub ukończenie kursu. I tak, aby uzyskać pierwszy stopień podoficerski (kapral), należy zdać egzamin podoficerski; dla stopnia młodszego chorążego – egzamin chorążego; dla podporucznika – egzamin oficerski. Dodatkowo, do stopni oficerskich wymagane jest posiadanie wykształcenia wyższego.

Nadanie kolejnego stopnia odbywa się na wniosek przełożonych, z uwzględnieniem potrzeb służby. Ustawa stanowi, iż awans może nastąpić z uwzględnieniem zajmowanego stanowiska i posiadanego wykształcenia, a także oceny wyników w służbie. Oznacza to, iż funkcjonariusz wyróżniający się dobrą służbą (np. otrzymujący nagrody, bez nagan) ma większe szanse na szybszy awans. Z kolei słabsze oceny czy kary dyscyplinarne mogą opóźnić nadanie wyższego stopnia (np. do czasu zatarcia kary). W SW funkcjonuje też zasada blokowania awansu powyżej pewnego stopnia, jeżeli dana osoba nie pełni funkcji wymagającej takiego stopnia – np. nie zostanie oficerem ktoś, kto zajmuje stanowisko przewidziane tylko dla chorążych. Wszystko to sprawia, iż ścieżka awansu jest dość sformalizowana, ale jasno komunikowana funkcjonariuszom.

Rekrutacja do Służby Więziennej: Najczęstsze pytania i porady praktyczne

Na koniec przedstawiamy odpowiedzi na kilka często zadawanych pytań przez kandydatów do Służby Więziennej oraz garść praktycznych wskazówek.

P: Ile trwa rekrutacja do Służby Więziennej?
O: Nie ma sztywno określonego czasu – zwykle jednak od ogłoszenia naboru do przyjęcia mija kilka miesięcy. Same egzaminy i rozmowy realizowane są w ciągu 1–2 dni, ale czekanie na terminy poszczególnych etapów (zwłaszcza testu psychologicznego czy komisji lekarskiej) może wydłużyć procedurę. Przykładowo, jeżeli nabór ogłoszono w styczniu, test wiedzy bywa w lutym, sprawnościówka w marcu, rozmowy w kwietniu, a decyzje w maju. Bywa, iż cały proces zamyka się w 3–4 miesiącach, ale zdarza się też dłużej. Warto regularnie sprawdzać kontakt z działem kadr Służby Więziennej, który przekazuje informacje o terminach. Po pozytywnym zakończeniu rekrutacji następuje skierowanie na szkolenie wstępne, które trwa kolejne kilka miesięcy, zanim zaczniemy pełnić służbę w jednostce.

P: Jak efektywnie przygotować się do testu wiedzy?
O: Zacznij z wyprzedzeniem. Przeanalizuj zakres materiału: Konstytucja RP (ustrój państwa), ustawy związane z więziennictwem (zwłaszcza Ustawa o SW i Kodeks karny wykonawczy), podstawy funkcjonowania organów władzy (Sejm, Senat, Prezydent, Rada Ministrów, sądy), a także najważniejsze informacje o SW (struktura, cele, święto formacji). Z pewnością pomocny będzie quiz dostępny na naszym blogu, z jego pomocą przyswoisz materiał. Naucz się dat (np. święto SW – 8 lutego), nazwisk (Dyrektor Generalny SW), liczb (ile jest okręgów SW itp.). Pamiętaj, iż pytań jest 30, a czasu 35 minut – ćwicz rozwiązywanie pod presją czasu. I przede wszystkim systematyczna nauka (np. 1 godzina dziennie przez kilka tygodni) da lepszy efekt niż intensywna nauka na ostatnią chwilę.

P: Czy trzeba specjalnie trenować fizycznie do testu sprawności?
O: Tak, zdecydowanie warto. choćby jeżeli jesteś w dobrej formie, zaleca się zapoznanie z konkretnymi konkurencjami testu i ćwiczenie ich. Przykładowo, skok w dal z miejsca wymaga techniki – trenuj wybicie z dwóch nóg i lądowanie. Rzut piłką lekarską 2 kg poprawisz poprzez ćwiczenia na siłę ramion i grzbietu (np. pompki, swing z kettlebell). Bieg zygzakiem i wahadłowy – tu ważna jest zwinność i szybkość, więc ćwicz sprinty na krótkich dystansach, zmiany kierunku, zrywy. Skłon w przód poprawisz rozciągając kręgosłup i tylne partie mięśni (stretching). Dobrze jest ułożyć sobie prosty plan treningowy na kilka tygodni przed testem, np. 2–3 razy w tygodniu trening siłowo-wytrzymałościowy (z elementami pod test sprawności) plus praca nad mobilnością. Pamiętaj też o regeneracji – dzień przed egzaminem zrób odpoczynek lub lekki rozruch. W dniu testu zjedz lekki posiłek, zabierz strój sportowy, obuwie z antypoślizgową podeszwą i przybądź wcześniej, by zrobić rozgrzewkę. choćby jeżeli nie osiągniesz rewelacyjnych wyników, ważne by zaliczyć każdą próbę na poziomie choć minimalnym – dlatego skup się na swoich słabszych elementach (np. jeżeli masz słabe skoki, poświęć im więcej treningu).

P: Jak wypaść dobrze na rozmowie kwalifikacyjnej?
O: Kluczem jest pewność siebie połączona z pokorą. Przygotuj się na pytanie o motywację – przemyśl, dlaczego chcesz służyć w SW (np. stabilność zatrudnienia, chęć pracy w mundurze, zainteresowanie resocjalizacją) i jak Twoje cechy Ci w tym pomogą (np. odporność na stres, umiejętność rozwiązywania konfliktów). Zapoznaj się z misją i zadaniami SW, by pokazać, iż wiesz, do jakiej służby aplikujesz (możesz wspomnieć np. o resocjalizacji czy zapewnianiu bezpieczeństwa). Przy pytaniach sytuacyjnych używaj przykładów z życia. Opowiedz o sytuacji, gdy musiałeś zachować zimną krew albo współpracować w zespole przy trudnym zadaniu. Stosuj metodę STAR – krótko opisz Sytuację, Zadanie, swoje Działania i Rezultat. Ważne jest również nastawienie – pokaż entuzjazm do służby, ale unikaj skrajności (“bo nic innego mi nie wyszło” – źle; “to moja życiowa misja i jedyny cel” – zbyt patetycznie). Ubierz się schludnie, najlepiej strój formalny lub półformalny. Odpowiadaj na pytania w sposób uporządkowany, nie uciekaj od trudnych tematów (np. “jak znosisz krytykę przełożonych?” – przyznaj, iż konstruktywna krytyka jest dla Ciebie motywacją do poprawy). Na koniec możesz zapytać komisję o dalsze kroki lub rozwiać swoje wątpliwości – to pokaże Twoje zaangażowanie. I pamiętaj o mowie ciała – utrzymuj kontakt wzrokowy, mów wyraźnie, kontroluj nerwowe odruchy. Dobre przygotowanie merytoryczne plus odrobina opanowania powinny zaowocować solidną oceną.

P: Co jeżeli nie zaliczę któregoś etapu? Czy mogę go powtórzyć?
O: Niestety, w ramach jednego naboru ponowne podejście do oblanych testów nie jest możliwe. Postępowanie kwalifikacyjne w Służbie Więziennej działa na zasadzie selekcji – odpadasz, jeżeli nie spełnisz kryteriów na danym etapie. Przykładowo, jeżeli nie uzyskasz minimum punktów na teście wiedzy lub oblejesz sprawnościówkę, komisja zakończy Twój udział w bieżącej rekrutacji. Jednakże nic straconego – możesz aplikować ponownie przy kolejnym ogłoszeniu naboru. Nabory w SW realizowane są dość regularnie (w niektórych okręgach co kilka miesięcy, zależnie od wakatów). Masz więc szansę poprawić się, douczyć materiał do testu, podszkolić sprawność fizyczną czy przemyśleć odpowiedzi na rozmowie. Pamiętaj, by za każdym razem rzetelnie wypełniać dokumenty – dane kandydatów są archiwizowane, więc komisja może zauważyć, iż aplikujesz drugi raz, ale nie jest to niczym złym (wręcz przeciwnie, pokazuje determinację). Wyjątkiem jest sytuacja, gdy psycholog uzna kandydata za trwale niezdolnego (np. poważne zaburzenia) – wtedy ponowna próba może nie mieć sensu. W większości przypadków jednak kolejna rekrutacja to nowy start i czysta karta.

Rekrutacja do służby więziennej jest procesem wymagającym – obejmuje szczegółową weryfikację kandydata pod kątem wielu kryteriów. Osoby, które spełnią wyśrubowane wymagania i pomyślnie przejdą przez wszystkie etapy naboru, zyskują jednak możliwość rozpoczęcia stabilnej i satysfakcjonującej kariery w formacji odgrywającej kluczową rolę w systemie wymiaru sprawiedliwości. Dla wielu kandydatów perspektywa służby na rzecz społeczeństwa, pewność zatrudnienia oraz atrakcyjne świadczenia sprawiają, iż podjęcie wyzwania, jakim jest rekrutacja do służby więziennej, okazuje się decyzją przynoszącą duże korzyści zarówno zawodowe, jak i osobiste.