Odmiany grzybów psylocybinowych: Czy rzeczywiście jest między nimi różnica?

psylonews.pl 1 tydzień temu
Zdjęcie: Różne odmiany grzybów halucynogennych, takie jak Golden Teacher, B+, Penis Envy i Z-strain, w naturalnym otoczeniu, ukazujące ich unikalne kształty i kolory


Różne odmiany grzybów psychodelicznych od dawna przyciągają uwagę zarówno psychonautów, jak i naukowców. Wśród nich największą popularnością cieszą się odmiany gatunku Psilocybe cubensis, takie jak Golden Teacher, APE, Penis Envy, czy Mazatapec. Każda z tych odmian jest reklamowana jako wyjątkowa, oferująca unikalne doświadczenia psychodeliczne. Entuzjaści twierdzą, iż jedne odmiany są bardziej euforyczne, inne bardziej introspektywne, a jeszcze inne zapewniają intensywne wizualne doznania.

Ale czy naprawdę istnieją istotne różnice między poszczególnymi odmianami grzybów psylocybinowych, czy może ich różnorodność jest bardziej efektem marketingu niż rzeczywistości? Jak to często bywa, odpowiedź może być bardziej złożona, niż się wydaje. W artykule przyjrzymy się temu, co mówią badania naukowe, a także jakie jest zdanie hodowców i użytkowników na temat rzekomych różnic między odmianami grzybów psylocybinowych.

Czym są odmiany grzybów psylocybinowych?

Odmiany grzybów psylocybinowych to różne warianty jednego gatunku, najczęściej Psilocybe cubensis. Gatunek ten jest jednym z najczęściej uprawianych i używanych grzybów halucynogennych na świecie, głównie ze względu na swoją łatwość uprawy i stosunkowo wysoką zawartość psylocybiny. Każda odmiana Psilocybe cubensis różni się wyglądem, co obejmuje kolor kapelusza, kształt owocnika oraz rozmiar. Ponadto, poszczególne odmiany mogą różnić się szybkością wzrostu i odpornością na warunki uprawy.

Grzyby te klasyfikowane są na podstawie kilku kryteriów:

  • Wygląd: Kolor, kształt i rozmiar grzybów.
  • Łatwość uprawy: Jak łatwo można je hodować w różnych warunkach.
  • Domniemane efekty: Różne odmiany są reklamowane jako wywołujące specyficzne efekty psychodeliczne, takie jak intensywne wizje, głęboka introspekcja czy euforyczne doznania.

„A Cube Is a Cube” – Popularne powiedzenie wśród hodowców

Wśród hodowców i użytkowników grzybów psylocybinowych często pojawia się powiedzenie: „a cube is a cube”, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „każdy cube to ten sam cube”. Wyrażenie to odnosi się do poglądu, iż wszystkie odmiany Psilocybe cubensis są genetycznie na tyle podobne, iż ich rzekome różnice są raczej powierzchowne niż rzeczywiste.

Argumentem wspierającym tę tezę jest fakt, iż wiele różnic między odmianami może być związanych głównie z wyglądem i nazwą, a nie z odmiennymi adekwatnościami psychodelicznymi. Przykładowo, odmiany takie jak Golden Teacher i APE różnią się kolorem kapelusza i wzorem wzrostu, ale efekty ich działania są często opisywane jako bardzo podobne.

Mimo to, wciąż istnieje wielu hodowców i użytkowników, którzy wierzą w specyficzne adekwatności różnych odmian. Mogą to być czynniki psychologiczne, wynikające z nastawienia przed zażyciem grzybów (tzw. set and setting), lub różnice wynikające z warunków, w jakich grzyby były uprawiane i przechowywane.

Naukowe spojrzenie na odmiany grzybów

Aby dowiedzieć się, czy rzeczywiście istnieją istotne różnice między odmianami Psilocybe cubensis, warto przyjrzeć się badaniom naukowym. Analizy genetyczne przeprowadzone na różnych odmianach często wykazują minimalne różnice genetyczne między nimi. Jednym z najważniejszych badań w tej dziedzinie było badanie Kevina McKernana, który przeanalizował 81 odmian Psilocybe cubensis. Wyniki wskazały, iż pomimo różnych nazw i opisów, różnice genetyczne są minimalne.

Badania te pokazują, iż niektóre różnice między odmianami mogą wynikać z praktyk marketingowych lub niekonsekwencji w procesach hodowlanych, takich jak brak standaryzacji sporek (zarodników) sprzedawanych przez różnych dostawców. Hodowcy mogą nazywać swoje grzyby różnymi nazwami, aby odróżnić je na rynku, co prowadzi do większego zamieszania wśród konsumentów i niekoniecznie świadczy o realnych różnicach między odmianami.

Z drugiej strony, niektóre badania pokazują, iż różnice mogą wynikać z genetycznych zmian, takich jak mutacje, które pojawiają się podczas hodowli. Jednak choćby w takich przypadkach to techniki uprawy i przetwarzania mają większy wpływ na końcową moc i efekty grzybów niż sama odmiana.

Genetyka a techniki uprawy

Genetyka odgrywa pewną rolę w kontekście siły działania i jakości grzybów psylocybinowych, ale nie jest jedynym czynnikiem determinującym ich efekty. Każda odmiana ma swoje unikalne cechy genetyczne, które mogą wpływać na zawartość psylocybiny, wygląd czy tempo wzrostu. Na przykład odmiana Penis Envy jest znana ze swojego potencjału genetycznego do wytwarzania większej ilości psylocybiny w porównaniu do innych odmian Psilocybe cubensis. Jednak choćby w jej przypadku, ostateczna moc i efekty grzybów są silnie zależne od technik uprawy.

Techniki uprawy mają zdecydowanie większy wpływ na siłę działania i efekty grzybów niż sama genetyka. To, w jaki sposób grzyby są hodowane, jakie warunki zapewnia się podczas ich wzrostu, jak się je zbiera, suszy i przechowuje, ma najważniejsze znaczenie dla końcowej jakości produktu. Hodowcy mogą poprawić lub osłabić działanie grzybów, manipulując czynnikami, takimi jak temperatura, wilgotność i oświetlenie.

Przykład odmiany Penis Envy pokazuje, iż chociaż jest genetycznie silniejsza, jej ostateczna moc może znacznie się różnić w zależności od warunków uprawy. Grzyby tej odmiany uprawiane w odpowiednich warunkach, z pełną kontrolą wilgotności, światła i składników odżywczych, mogą osiągnąć znacznie wyższy poziom psylocybiny niż te same grzyby hodowane w mniej sprzyjających warunkach.

Rola metod uprawy w efektywności grzybów halucynogennych

Różne techniki uprawy mogą wpływać na siłę działania grzybów psylocybinowych. Do najważniejszych czynników należą:

  • Temperatura: Utrzymanie odpowiedniej temperatury w całym procesie wzrostu ma najważniejsze znaczenie. Zbyt wysoka temperatura może prowadzić do osłabienia produkcji psylocybiny.
  • Wilgotność: Odpowiedni poziom wilgotności jest niezbędny, aby grzyby mogły prawidłowo się rozwijać i osiągnąć pełny potencjał. Zbyt sucha atmosfera spowoduje spowolnienie wzrostu, a zbyt wilgotna może prowadzić do zanieczyszczeń.
  • Oświetlenie: Grzyby nie wymagają światła do fotosyntezy, ale odpowiednie oświetlenie może stymulować ich wzrost i poprawić jakość owocników.
  • Czas zbioru: Zbyt wczesny zbiór może oznaczać, iż grzyby nie osiągnęły pełnego potencjału psylocybiny, a zbyt późny zbiór może skutkować rozkładem substancji aktywnych.

Kluczowe są również metody suszenia i przechowywania. choćby najlepiej uprawiane grzyby mogą stracić swoją moc, jeżeli nie będą odpowiednio przetwarzane po zbiorze. Suszenie w zbyt wysokiej temperaturze może zniszczyć psylocybinę, podobnie jak przechowywanie w niewłaściwych warunkach, co prowadzi do degradacji substancji aktywnych.

Należy pamiętać, iż choćby odmiany o teoretycznie niższej zawartości psylocybiny mogą być silne, jeżeli są uprawiane i przetwarzane w odpowiedni sposób. Z tego powodu hodowcy często eksperymentują z różnymi technikami, aby uzyskać najlepsze rezultaty, niezależnie od wyjściowego potencjału genetycznego odmiany.

Przyszłość odmian grzybów psylocybinowych

W przyszłości możemy spodziewać się dalszych badań nad grzybami psylocybinowymi, które mogą rzucić nowe światło na ich genetykę i potencjalne różnice między odmianami. Jednak jednym z wyzwań, z którymi mierzą się hodowcy, jest wpływ udomowienia odmian na ich genetykę. Selektywna hodowla, prowadzona od lat, mogła prowadzić do zmniejszenia różnorodności genetycznej, co z kolei mogło osłabić niektóre cechy, takie jak odporność na zanieczyszczenia.

Porównując odmiany dzikie, takie jak Psilocybe cyanescens, do udomowionych odmian Psilocybe cubensis, widzimy wyraźne różnice. Psilocybe cyanescens, będąca naturalnie występującą odmianą, jest znana ze swojej większej odporności na zanieczyszczenia oraz wyższej zawartości psylocybiny. Wprowadzenie takich dzikich gatunków do upraw komercyjnych może otworzyć nowe możliwości dla hodowców, oferując im bardziej odporne i potencjalnie silniejsze odmiany.

Podsumowanie

Chociaż istnieje wiele odmian grzybów Psilocybe cubensis, nie ma jednoznacznych dowodów na to, iż oferują one wyraźnie odmienne efekty psychodeliczne. Różnice mogą być bardziej powierzchowne i związane z wyglądem niż z faktyczną zawartością psylocybiny. Dlatego kluczowym elementem dla hodowców i użytkowników jest skupienie się na technikach uprawy, przechowywania i przetwarzania grzybów, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z grzybami psylocybinowymi, najlepszym wyborem jest kierowanie się preferencjami estetycznymi oraz łatwością uprawy danej odmiany, a nie oczekiwaniami co do konkretnych efektów. Jak pokazują doświadczenia hodowców i użytkowników, prawdziwa magia grzybów tkwi nie tylko w ich genetyce, ale przede wszystkim w sposobie, w jaki są uprawiane i traktowane.

Idź do oryginalnego materiału