Niewinna śmierci szczeniaków

rc.fm 3 godzin temu

Najpierw grzywna, później uniewinnienie — to wyrok dla kobiety, która odpowiadała przed sądem za zakopanie żywcem trzech szczeniaków. W czerwcu 2022 roku na jedną z działek w Zalesiu w gminie Ostrów Wielkopolskich przyjechało małżeństwo. W czasie prac w ogrodzie para usłyszała kwilenie, chwilę później na polu sąsiadów znaleźli udeptaną ziemię, spod której dochodziły dźwięki. Zaczęli ją ogarniać i znaleźli trzy zakopane żywcem szczeniaki. Okazało się, iż dobę wcześniej oszczeniła się suka 52-letniej właścicielki gospodarstwa.

„Kobieta pozostawiła szczeniaki na swojej posesji. Następnie, myśląc, iż nie żyją, zakopała je w ziemi, pozbawiając je dopływu tlenu" - przypomniał radiuCENTRUM prokurator Maciej Meler, rzecznik prasowy Prokuratury Okręgowej w ostrowie Wielkopolskim.

na fot.: jedno z uratowanych szczeniąt

Prokuratura Rejonowa w Ostrowie Wielkopolskim zarzuciła kobiecie znęcanie się nad zwierzętami ze szczególnym okrucieństwem, co jest zagrożenie karą do 5 lat pozbawienia wolności. W pierwszej instancji Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim skazał 52-latkę na grzywnę. Zdaniem Prokuratury Rejonowej wyrok był rażąco niski, więc go zaskarżyła. W drugiej instancji Sąd Okręgowy w Kaliszu kobietę uniewinnił.

„Element w postaci pisemnego uzasadnienia pozwoli na podjęcie jakiejkolwiek decyzji w zakresie wywodzenia środka szczególnego, jakim jest kasacja. Tutaj należy wskazać, iż obostrzenia przewidziane przez procedurę wymagają konkretnych naruszeń i nie mogą one dotyczyć kwestionowania stanu faktycznego" - dodał prokurator Maciej Meler.

Wyrok jest prawomocny, może go zmienić sąd kolejnej instancji w czasie wspomnianej kasacji. Oprócz kary więzienia osobom oskarżonym o znęcanie się nad zwierzętami ze szczególnym okrucieństwem sąd może zakazać posiadania zwierząt przez 15 lat. Znalezione w Zalesiu szczeniaki miały około doby. Z trzech maluchów udało się uratować dwa, trzeci nie przeżył.

Autor:

Personalia

e-mail [email protected]

Nazwisko:

Agnieszka Walczak

NEWS nr 2:

N
Idź do oryginalnego materiału