Najgroźniejsi przestępcy narkotykowi trafią do dwóch specjalnych więzień

Dwa więzienia we Francji: Vendin-le-Vieil (w departamencie Pas-de-Calais) i Condé-sur-Sarthe (w Normandii) zostały wyznaczone jako miejsce osadzenia szczególnie niebezpiecznych handlarzy narkotyków. W tym roku do obu tych zakładów karnych trafi łącznie około 200 więźniów.

O tym wyborze poinformował w czwartek wieczorem minister sprawiedliwości Francji Gerald Darmanin. „Będziemy mieli w tym roku dwa zakłady o wysokim poziomie bezpieczeństwa”, w których 200 więźniów „będzie całkowicie odizolowanych od reszty społeczeństwa” – poinformował minister. Zapowiedział, iż stanie się to do 15 października.

Oba więzienia należą już do najściślej strzeżonych we Francji. Jednak, jak mówił Darmanin, należy „sprawić, by były całkowicie hermetyczne, wzmocnić środki (nadzoru) i umieścić (tam) pewną liczbę dodatkowego personelu”. Zapowiedział, iż od kwietnia trwać będą dwumiesięczne szkolenia służb więziennych w Vendin-le-Vieil i prace nad zapewnieniem „totalnego bezpieczeństwa” tego więzienia.

Zapewnił, iż utworzenie takich specjalnych ośrodków „jest rewolucją w więziennictwie we Francji”.

Kolejne powstaną później, aby do 2027 roku funkcjonowały cztery placówki, mogące pomieścić 600–700 więźniów w nowym systemie.

W Vendin-le-Vieil osadzony jest w tej chwili Salah Abdeslam, jeden ze sprawców zamachów terrorystycznych w Paryżu w 2015 r. Do Condé-sur-Sarthe trafił handlarz narkotykami Mohammed Amra, który w maju 2024 r. zbiegł z konwoju więziennego, odbity przez zbrojną bandę.

Właśnie ucieczką Amry minister Darmanin uzasadniał potrzebę utworzenia specjalnych więzień dla przestępców narkotykowych, o rygorze wzorowanym na środkach walki z mafią obowiązujących we Włoszech. Wprowadzenie „nadzwyczaj surowego rygoru przetrzymywania” w takich więzieniach przewidują poprawki do ustawy o walce z handlem narkotykami, w tej chwili rozpatrywane w parlamencie.

Niektóre przewidziane rozwiązania, takie jak np. pełne rewizje po wszelkim kontakcie ze światem zewnętrznym, czy ograniczony dostęp do telefonu, zostały skrytykowane przez organizację Międzynarodowe Obserwatorium Więzień (OIP) jako naruszające prawa człowieka. (PAP)