Mój pies nigdy wcześniej nie szczekał na obcych, ale gdy zobaczył tego mężczyznę, rzucił się na niego: byłem w szoku, gdy poznałem powód

Mój pies nigdy wcześniej nie szczekał na obcych, ale gdy zobaczył tego mężczyznę, rzucił się na niego: byłem w szoku, gdy poznałem powód.
Po śmierci żony mój pies został moim jedynym prawdziwym przyjacielem i sensem życia. Ufałem mu bardziej niż jakiemukolwiek człowiekowi. Zawsze był wzorem posłuszeństwa i spokoju: nie szczekał bez powodu, nie rzucał się na przechodniów, był życzliwy dla wszystkich.
Tego dnia szliśmy przez Kraków, a ja, czując ciężar lat, postanowiłem przysiąść na ławce przy chodniku. Moja wierna towarzyszka, suka o imieniu Zosia, położyła się u moich stóp. Wokół życie toczyło się zwyczajnie: ludzie spieszyli do pracy, samochody mijały nas bez pośpiechu, a my wdychaliśmy spokój tego popołudnia.
Nagle zauważyłem mężczyznę idącego w naszą stronę. Wyglądał zwyczajnie przeciętnego wzrostu, w zwykłej kurtce, nic nie zapowiadało zagrożenia. Ale w jego ruchach było coś nerwowego, a wzrok błądził niespokojnie. Gdy podszedł bliżej, Zosia nagle zesztywniała. Sierść na jej karku zjeżyła się, a z gardła wydobył się warkot, którego nigdy wcześniej nie słyszałem.
Nie zdążyłem się zorientować, co się dzieje, gdy rzuciła się naprzód, szczekając głośno i agresywnie, jakby chciała odgonić niewidzialne zło. Ledwo utrzymałem smycz w dłoni, tak mocno ciągnęła. Mężczyzna zrobił krok w tył i jąkliwie powiedział:
Hej, ja tylko chciałem zapytać, która godzina
Ale zachowanie Zosi wciąż było nienaturalne. Dopiero później zrozumiałem, dlaczego tak zareagowała.
W głosie nieznajomego wyczuwało się fałsz, a jego oczy biegały jak u kogoś, kto właśnie ukradł portfel. W żołądku zrobiło mi się zimno.
Odpowiedziałem krótko, udając, iż sprawdzam telefon, a on gwałtownie się oddalił, rzucając na nas spojrzenie pełne gniewu.
Długo nie mogłem ochłonąć, gładząc Zosię po głowie i szepcząc uspokajające słowa. Dopiero wieczorem, przeglądając wiadomości, zobaczyłem jego twarz na ekranie.
Okazało się, iż policja poszukuje go za serię kieszonkowych kradzieży podchodził do ludzi pod byle pretekstem, by wytrącić im portfele lub torby.
Wtedy do mnie dotarło: moja mądra suka wyczuła zagrożenie, zanim ja je dostrzegłem. Może wyczuła jego zamiary, a może po prostu instynkt nie zawiódł. Ale teraz już wiedziałem mogę polegać na niej bezgranicznie.
Kto wie, co by się stało, gdyby nie była przy mnie tamtego dnia. Jeszcze raz przekonałem się, iż pies to nie tylko zwierzę to strażnik, przyjaciel i najwierniejszy członek rodziny.