Kara dożywocia za okrutne zabójstwo żony w Lubsku – ostateczna

Zdjęcie: Kara dożywocia za okrutne zabójstwo żony w Lubsku – ostateczna

Ostateczna jest już kara dożywotniego więzienia dla Łukasza P. za zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem 26-letniej żony. Aby zatrzeć ślady zbrodni, mężczyzna podpalił następnie mieszkanie w kamienicy. Sąd Najwyższy oddalił w środę kasację w tej sprawie.

– Nie jest prawdą, iż formuła zamiaru nagłego wyklucza działanie ze szczególnym okrucieństwem. To stanowisko sądu odwoławczego w pełni akceptujemy

– wskazał w uzasadnieniu środowego orzeczenia SN sędzia Dariusz Kala.

Do pożaru mieszkania na poddaszu kamienicy przy ul. Krakowskie Przedmieście w Lubsku doszło w październiku 2019 roku. Po ugaszeniu ognia strażacy znaleźli w nim zwłoki mieszkającej tam 26-latki.

Na podstawie przeprowadzonych na miejscu pożaru oględzin ciała zmarłej, pojawiło się podejrzenie, iż kobieta mogła być zamordowana, a pożar był próbą zatarcia śladów przestępstwa. Jeszcze tego samego dnia zatrzymano do wyjaśnienia męża 26-latki Łukasza P.

Przeprowadzona sekcja zwłok potwierdziła, iż młoda kobieta zmarła na skutek licznych ran zadanych nożem. Łukasz P. jeszcze w tym samym tygodniu usłyszał zarzut zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem. Zamordowana 26-latka osierociła dwójkę małych dzieci.

W listopadzie 2021 r. Sąd Okręgowy w Zielonej Górze za zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem, wcześniejsze znęcanie się nad żoną oraz spowodowanie pożaru skazał mężczyznę na karę dożywocia. Wówczas jeden z sędziów zgłosił zdanie odrębne odnoszące się do wymiaru kary – opowiedział się za karą 25 lat więzienia.

W listopadzie 2022 r. karę dożywotniego więzienia dla Łukasza P. utrzymał Sąd Apelacyjny w Poznaniu. Mężczyzna ma odbywać karę w warunkach terapii odwykowej i ograniczającej agresję.

Kasację od tego wyroku złożyła obrona mężczyzny. Obrońca wskazywała, iż zbrodnia była spowodowana zamiarem nagłym – konkretnym impulsem wywołanym ostateczną decyzją żony o rozstaniu. W ocenie obrony zamiar nagły powinien obniżać stopień winy.

Z argumentacją obrony nie zgodził się SN.

– Pojawił się wątek rozstania, jako tła. Trzeba to powiedzieć jasno i dobitnie, iż truizmem jest stwierdzenie, iż żadne rozstanie nie uzasadnia takiego stanu rzeczy, jaki zaistniał w tej sprawie, zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem

– podkreślił sędzia Kala.

Przypomniał, iż ofiara otrzymała liczne ciosy nożem o ostrzu długości 21 cm – część z nich także wówczas, kiedy już nie była zdolna do obrony.

– Analiza przeprowadzona przez sądy dawała podstawy do uznania, iż w tej sprawie rzeczywiście mieliśmy do czynienia ze szczególnym okrucieństwem

– wskazał sędzia Kala.

W związku z tym kasację obrony oddalono jako bezzasadną w stopniu oczywistym.