Wybór odpowiedniego imienia dla dziecka to dla rodziców często trudna decyzja, która poprzedzona jest długimi rozważaniami. Inspiracji szukają zarówno w rodzinie, ulubionych filmach, jak i rankingach imion. Rodzice często kierują się także aktualnie panującymi trendami. Jeszcze do niedawna za sprawą celebrytów ogromną popularnością cieszyły się oryginalne i rzadko wybierane imiona, ale coraz częściej do łask wracają te tradycyjne, które nadawane są dzieciom od pokoleń.
REKLAMA
Coraz rzadziej zwraca się także uwagę na znaczenie imienia, a większą wagę przykłada do tego, czy jest po prostu ładne, co na przestrzeni ostatnich tysiącleci bardzo się zmieniło. Kiedyś imionom przypisywano magiczne moce i do ich wyboru przywiązywano ogromną wagę. Według dawnych wierzeń już samo nadawanie dziecku imienia było ważnym rytuałem, który mógł wpłynąć na jego dalsze losy.
Zobacz wideo Małgorzata Socha dubbinguje filmy dla swoich dzieci. "Mogę im zaimponować"
Imiona, które miały zapewnić powodzenie w życiu
Słowianie wierzyli, iż imię stanowi cześć swojego właściciela i poniekąd przesądza o jego losie. To właśnie z tego powodu stawiano więc na takie propozycje, które miały przede wszystkim chronić swojego właściciela albo przynosić mu szczęście.
Według obyczajów słowiańskich wymawianie imienia traktowano jak wypowiadanie zaklęcia. Nieodpowiednie imię mogło narazić jego właściciela na ośmieszenie lub niepowodzenie w życiu. Imiona męskie, które były popularne w tamtym czasie i często wybierane są także dziś to m.in. te imiona dwuczłonowe zakończone na cząstkę "-sław" jak np. Stanisław, Radosław, Wojciech czy Bogusław. Co dokładnie oznaczają?
Stanisław - czyli "ten, który stanie się sławny". Wybierając to imię, rodzice liczyli na to, iż ich pociecha w przyszłości zasłynie czymś w swojej społeczności.
Bogusław - czyli "ten, który sławi boga". Wybierając je, wróżono chłopcu szczęście bogactwo i powodzenie.
Wojciech - czyli "ten, który cieczy się w walce". Nadając je dziecku, wróżono mu w przyszłości zwycięstwo.
Warto wiedzieć, iż Słowianie starali się nie nadawać dzieciom imion związanych z bronią jak np. Mieczysław, czy tymi powiązanymi z nazwami zwierząt. Unikano także takich, które mają negatywne konotacje ze względu na skojarzenia ze złem jak m.in. Belzebub.
To żeńskie imię według wierzeń Słowian miało jego właścicielce zapewnić sympatie lokalnej społeczności
Jak wyglądało to w przypadku imion żeńskich? U Słowian damskie wersje imion często powstawały poprzez dodanie końcówki "-a" do imienia męskiego. Dobrym przykładem takiego zabiegu jest np. imię Ludomiła, czyli "ta, która jest miła dla ludu". Wybierano je dla dziewczynek, aby zapewnić im sympatię i uznanie społeczności. Kolejnym przykładem jest Mirosława, czyli "ta, która sławi mir", czyli spokój i porządek. Wybierano je dziewczynkom, aby zapewnić im łagodne usposobienie. Często wybierano także imiona ochronne popoprzez dodanie do danego słowa zaprzeczenia jak np. Niemira - imię chroniące przed chaosem i złymi duchami.