Ma 390 metrów i stuletnią historię. Znajduje się w ciągu drogi lokalnej z Zielonej Góry do Sulechowa. Jego powstanie ongiś poprzedziła promowa przeprawa, potem był drewniany most łączący bezpiecznie brzegi Odry.
Jest dziełem przedwojennej niemieckiej myśli technicznej i został wyprodukowany zakładach Beuchetla w dawnym Grunbergu. Obiekt otwarto 29 kwietnia 1925 pod nazwą Monbart. 29 stycznia 1945 piąte przęsło mostu zostało wysadzone przez niemieckich saperów. W lutym 1945 Rosjanie wybudowali most pontonowy, na którym dokonali skutecznej przeprawy taktycznej zdobywając przyczółek. W latach 50. pod nadzorem fachowców z zielonogórskiego Zastalu odbudowano wysadzone przęsło, a nowe elementy stalowe dostarczyła Huta „Kościuszko”.
Jaką rolę stary most pełnił w życiu osób zamieszkałych po dwóch stornach Odry, jakie znaczenie ma dzisiaj, kiedy ruchem kieruje sygnalizacja świetlna, a opodal przebiega droga ekspresowa S3 i cieszy kierowców znacznie większy nowy most? Ten stuletni wpisał się w krajobraz i świadomość wszystkich, którzy tu żyli kiedyś i tych, którzy dziś korzystają z niego na co dzień i wokół, którego rozwija się życie kulturalne, turystyczne i społeczne.