3 nierozstrzygnięte kwestie, które AMLO pozostawia po opuszczeniu prezydentury Meksyku (oraz propozycje Sheinbauma, aby je rozwiązać)

• „Odchodzę na emeryturę z czystym sumieniem i bardzo szczęśliwy” – powiedział prezydent Meksyku Andrés Manuel López Obrador.

A wśród powodów do zadowolenia można wymienić zmniejszenie ubóstwa o prawie dziesięć punktów, stabilność gospodarki, budowę dużych obiektów infrastrukturalnych, takich jak pociąg Majów, oraz upowszechnienie stypendiów, kredytów i dotacji dla najbiedniejszych Meksykanów.

1 października AMLO przekaże pałeczkę dowodzenia swojej sojuszniczce i przyjaciółce Claudii Sheinbaum: to kolejny powód, jego zdaniem, „do szczęścia”.

Uczyni to po wielokrotnych pożegnaniach, które świadczyły o jego ogromnej popularności, która sięga blisko 70% aprobaty, oraz po niewielkiej samokrytyce, jaką wyraża w związku ze swoją sześcioletnią kadencją.

„Nie ma wątpliwości, iż poczyniliśmy postępy w rewolucji świadomości i położono podwaliny pod skonsolidowanie nowej polityki zwanej humanizmem meksykańskim, która w istocie polega na uznaniu i służeniu tym na dole” – stwierdził AMLO w swoim ostatnim raporcie dotyczącym odpowiedzialności z 1 grudnia. Wrzesień.

„Ale choćby pomimo tego, jak wiele już osiągnięto, zacofanie, jakiego doświadczamy w wyniku długiego i burzliwego okresu, w którym rząd znajdował się w rękach niewrażliwych oligarchów, jest przez cały czas zauważalne” – dodał.

Chociaż nie zagłębiał się w to, co nazywa „nierozstrzygniętymi kwestiami”, jasne jest, iż niektóre są, nie tylko dlatego, iż Meksyk jest przez cały czas krajem pełnym przemocy i nierówności, ale także dlatego, iż główny sztandar ruchu Obrador – polityka wolna od korupcji i klientelizm – nie został jeszcze rozwiązany.

W przeciwieństwie do danych, w poszukiwaniu głównych nierozstrzygniętych problemów Meksyku zasięgnięto opinii kilkunastu analityków polityki meksykańskiej.

Chociaż pominięto inne, takie jak rozwiązanie sprawy Ayotzinapy – bezkarnej „zbrodni państwowej”, za którą dziesięć lat temu zniknęło 43 studentów, a 3 zostało zamordowanych – oraz korupcja, to są trzy sprawy nierozstrzygnięte dla AMLO, którymi musi zająć się generują większy konsensus.

1. Ogranicz przemoc

Na kilka tygodni przed zmianą prezydenta Meksyk doświadczył nowego kryzysu przemocy, zwłaszcza na północnym zachodzie, gdzie dwie frakcje kartelu Sinaloa walczą o próżnię we władzy pozostawioną po aresztowaniu „El Mayo” Zambady, prominentnego handlarza narkotykami.

AMLO twierdzi, iż w ciągu jego sześcioletniej kadencji liczba zabójstw spadła o 18%, rabunków o 30%, a porwań o 77%.

Aby zwalczać przestępczość, jego rząd zastąpił policję federalną Gwardią Narodową pod kontrolą armii, aby oczyścić elementy korupcji, a w ostatnim miesiącu zreformował sądownictwo, próbując położyć kres bezkarności.

„Teraz nie ma represji wobec ludzi, nie przeprowadza się masakr, nikt nie jest torturowany, nikt nie zaginął, nie toleruje się łamania praw człowieka i nie ma państwa narkotykowego takiego jak to, które powstało w poprzednich sześciu latach” roku”, powiedział AMLO miesiąc temu

Jej istotą było położenie kresu przemocy poprzez programy społeczne dla osób, którym teoretycznie grozi wciągnięcie do przestępstwa.

W swoim przemówieniu prezydent podkreślił, iż poczucie braku bezpieczeństwa spadło o 15%.

Jednak chociaż odsetek ten spadł, od 50 do 70% Meksykanów w ankietach przez cały czas twierdzi, iż czuje się niepewnie. Liczba przestępstw wymuszenia i przemocy domowej gwałtownie wzrosła.

Głównym przedmiotem sporu w tej sześcioletniej kadencji były dane dotyczące bezpieczeństwa, ponieważ na podstawie tych samych oficjalnych danych niektórzy zauważają zmniejszenie, a inni wzrost przemocy, w zależności od analizowanego okresu lub rodzaju rozważanych rodzajów przestępstw.

Na przykład w 2023 r. zgłoszono 30 523 zabójstw, czyli nieco mniej niż w latach poprzednich. Jednak liczba zabójstw wynosząca około 30 000 rocznie, co szacuje się również na rok 2024, sprawiła, iż ten sześcioletni okres był najbardziej brutalny w najnowszej historii.

Bezpieczeństwo przestało być kwestią faktów i stało się kwestią statystyk. Jednak według kilku badań krajowych i międzynarodowych Meksyk pozostaje jednym z najniebezpieczniejszych państw na świecie.

„Nadal nie mamy skutecznego modelu bezpieczeństwa” – mówi Salvador Camarena, felietonista i dziennikarz. „Państwo pozostawiło porzucone niektóre obszary, a my wciąż czekamy na obiecany przez nie model”.

Carlos Pérez Ricardt, profesor i politolog, dodaje: „Pod koniec kadencji najbardziej kosztowało go to, iż nie udało mu się wykazać, iż polityka społeczna wystarczy, aby ograniczyć przestępczość”.

Nowa prezydent Sheinbaum chce zastosować część strategii, które służyły jej burmistrzowi Meksyku (2018–2023), w tym zaawansowane technologie kamer i monitorowania, koordynację między podmiotami oraz lepsze procesy raportowania i dochodzeń w sprawie przestępstw.