Zieleniak 44 - wernisaż wystawy Anny Banasiak

Wspomnienia ocalałych z tamtych dni, choć rzadko ujawniane przez lata, opisują Zieleniak 44 jako miejsce niewyobrażalnego cierpienia. Wiele kobiet, które przeżyły tę tragedię, do końca życia nie mówiło o tym, co tam przeżyły. Milczenie to było częścią traumy, która przetrwała przez pokolenia. Te wydarzenia na zawsze naznaczyły osoby, które były ich świadkami, a także ich rodziny.

Dziś pamięć o zbrodni na Zieleniaku jest przez cały czas żywa, choć przez długie lata wydarzenia te pozostawały na marginesie historycznych opracowań o Powstaniu Warszawskim. Jednak świadectwa tych, którzy przeżyli, zaczynają docierać do szerszej świadomości. Zbrodnie te są symbolem nie tylko wojennego okrucieństwa, ale także traumy, która przetrwała przez pokolenia. Pamięć o tych wydarzeniach jest kluczowa, by oddać hołd ofiarom i upewnić się, iż nigdy więcej nie powtórzą się takie tragedie.

Większość kobiet, które jako dziewczynki przeżyły dramatyczne wydarzenia na Zieleniaku w 1944 roku, nigdy nie