Wykorzystanie działalności naukowej w praktyce – cykl warsztatów dla osadzonych

Przebaczenie w procesie resocjalizacji jest jednym z głównych zainteresowań badawczych dr Justyny Mazurek, pracownika Instytutu Pedagogiki Akademii Zamojskiej. Wykorzystując efekty pracy naukowej przy współpracy z st. kpr. Jakubem Główką, młodszym wychowawcą zamojskiej jednostki penitencjarnej w kwietniu i marcu br. obyły się warsztaty o tematyce przebaczenia dla osadzonych w Zakładzie Karnym w Zamościu.

Przebaczenie jest procesem, który oddziałuje na człowieka i sprawia, iż możliwe jest odrodzenie się. Resocjalizacja to działanie, za pomocą którego osoby niedostosowane społecznie, które naruszyły porządek prawny, są w stanie uniknąć powrotu na drogę przestępstwa, przestrzegać norm, zasad ważnych dla życia społecznego. Jedną z zasad, która powinna być stosowana w resocjalizacji, jest praca z drugim człowiekiem – nie na zasadzie podległości i przymusu, a odpowiedzialności za samego siebie, szanowania siebie, wsparcia innych, akceptacji. Ta zasada towarzyszyła grupie podczas wszystkich spotkań i była wyjściem do organizacji przedsięwzięcia.

Na początku zajęć osadzeni wraz z prowadzącą ustalili zasady obowiązujące podczas warsztatów oraz wzięli udział w ćwiczeniach integracyjnych. Uczestnicy podzielili się swoim rozumieniem przebaczenia oraz nieprzebaczenia, a następnie ich rozumienie zostało rozszerzone o wiadomość przekazane przez prowadzącą.

W czasie spotkań stosowana była zasada indywidualizacji, ponieważ każdy z uczestników jest na innym etapie życia, boryka się z innymi problemami, ma za sobą inną przeszłość, inną hierarchię wartości. Każdy osadzony potrzebuje indywidualnego podejścia oraz konkretnej pomocy w wyznaczonej sferze i w uporaniu się z konkretnym problemem.

Uczestnicy, dzięki takiemu podejściu otworzyli się i podzieli niezwykle głębokimi, ważnymi problemami. Praca osadzonych nie ograniczała się tylko do czasu podczas zajęć. Każdy z nich proszony był także o pracę nad sobą w czasie wolnym – zadaniem skazanych między innymi było obserwowanie oraz spisywanie swoich emocji, opis relacji, w których nastąpiła krzywda oraz określenie czy została ona przepracowana.