W kuwejckiej gazecie „Al-Qabas”, liberalny dziennikarz Ahmad Al-Sarraf wymienił długą listę problemów, z powodu których cierpią kraje islamskie, w tym brak demokracji i sprawiedliwości.
Do tego dochodzą nieszanowanie praw człowieka i praw mniejszości, brak swobody wyznania, a także korupcja i nieuczciwość oraz wysoki wskaźnik urodzeń pomimo szerzącej się biedy, bezrobocia i niskiego poziomu życia. Oto fragmenty artykułu.
„Wielkiemu myślicielowi Taha Husseinowi [egipskiemu pisarzowi i intelektualiście, zm. 1973] przypisuje się powiedzenie, iż 'naród, który zwalcza ubóstwo modlitwą, ignorancję nauczaniem religii, zacofanie fatwami, korupcję kazaniami w meczetach, rozłam społeczny sekciarstwem i takfir [oskarżenia o herezję], oraz bezrobocie przez [zachęcanie] do zawierania małżeństw i rodzenia dzieci, to naród martwy, a zmarli muszą być chowani, aby zachować ich honor’. Naród biedy rodzi dzieci bezmyślnie i bez planowania. Sprowadza na świat coraz więcej ofiar i nieszczęśników, a każdy uzbraja się w tę mądrość, iż '[dzieci] same przynoszą środki do życia’. Ale ja widzę tylko włóczęgostwo i bezrobocie, głód i bezdomność, nagich i bosych, tłumy zwolnionych więźniów i miliony przez cały czas w więzieniach. Dlatego nietrudno zrozumieć, dlaczego półtoramiliardowy naród [muzułmański] zawodzi w prawie każdej dziedzinie.
Mamy starożytne, dobrze zakorzenione uniwersytety, takie jak Al-Zaytouna [w Tunisie], Al-Azhar [w Kairze], szyickie seminaria religijne w Al-Nadżaf, Kom i Karbali, i dziesiątki podobnych instytucji religijnych w dodatku do tysięcy szkół religijnych, w których setki tysięcy nauczycieli uczy kultury islamskiej miliony uczniów każdego roku. Ponadto w radiu i telewizji emitowane są miliardy godzin programów religijnych, a także kazania w meczetach i lekcje [religii], nauczanie i przewodnictwo.
Jednak pomimo tego wszystkiego nie ma odnoszących sukcesy państw islamskich, za wyjątkiem kilku przypadków, z dobrze znanych powodów, ani nie ma demokratycznych państw islamskich, z dwoma lub trzema wyjątkami. Większości brakuje sprawiedliwego sądownictwa i praw człowieka, ale znane są z posiadania niezliczonych więzień i poniżania ludzkiej godności.
Ze wszystkich państw na świecie tylko my wszyscy odmówiliśmy ratyfikacji Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka bez zastrzeżeń. Co więcej, żaden z naszych państw nie jest znany jako raj dla osób ubiegających się o azyl. Żaden z naszych państw nie zniósł kary śmierci, nie przyznaje mniejszościom wszystkich praw i nie daje im swobody wyznania. Nie mamy też żadnych wpływów międzynarodowych, z wyjątkiem sytuacji, gdy świat przeżywa kryzys naftowy.
I odwrotnie, jesteśmy krajami, które najbardziej tolerują kłamstwa, nazywając je 'ludzką naturą’ i choćby człowiek sprzedający arbuzy [na targu] gotowy jest przysiąc, iż te arbuzy są czerwone, kiedy nie są. Ponadto żaden islamski kraj nie produkuje własnej żywności, ubrań i lekarstw, i nie ma żadnego prawdziwie nuklearnego [islamskiego] państwa poza Pakistanem, który doświadcza niepokojów i jest źródłem niepokoju dla świata.
Większość cudzoziemskich studentów w niemuzułmańskich krajach pochodzi z państw muzułmańskich, niemniej przeklinają oni kraje swoich nauczycieli. Ponadto wszystkie kraje muzułmańskie są sekciarskie i w żadnym z nich ludzie nie żyją spokojnie i szczęśliwie. Wszystkie używają wynalazków innych krajów, a jednak przeklinają wynalazców i ich produkty w oparciu o fałszywe poczucie „moralnej wyższości”. Dzieje się tak pomimo faktu, iż [kraje muzułmańskie] mają mnóstwo zaganianych do pracy dzieci i korupcji, oraz brak mechanizmów ubezpieczenia zdrowotnego i zabezpieczenia społecznego. [Muzułmanie] są dumni z faktu, iż nie jedzą wieprzowiny, chociaż wiedzą, iż setki produktów, których używają i konsumują, zawierają jej sporo.
Kiedy budzisz się o świcie, słyszysz wołanie muezzina z dziesiątków otaczających cię meczetów i myślisz, iż jesteś w mieście charakteryzującym się cnotami – a przecież nie możesz kupić funta mięsa nie będąc oszukanym! (…) Niektórzy mówią, iż nie tylko my cierpimy z powodu tych problemów i to prawda; jednak żaden z innych narodów nigdy nie przechwalał się swoją starożytną historią i chwalebnymi osiągnięciami, ani nie twierdził, iż jest kolebką religii lub najlepszym narodem na ziemi.”
Źródło: memri.org/polish