Potrzebujemy dochodzenia pod przewodnictwem sędziego w sprawie szpiegowania dziennikarzy i prawników przez policję

cyberfeed.pl 3 miesięcy temu


W sierpniu 2018 roku dokumentalista Trevor Birney i ja, Barry McCaffry, byliśmy aresztowany podczas porannych nalotów na nasze domy w Belfaście w Irlandii Północnej.

Nie wiedzieliśmy, iż nasza sprawa ujawni, w jaki sposób policja Irlandii Północnej (PSNI) i inne brytyjskie siły policyjne regularnie szpiegować setki dziennikarzy spróbować zidentyfikować źródła.

Później podczas przesłuchania przez policję dowiedzieliśmy się, iż śledztwo w sprawie Revora i mnie nazywało się Operacją Yurta.

Było to następstwem nakręconego przez nas filmu dokumentalnego o morderstwach przez lojalistów, paramilitarnych, sześciu katolików, którzy oglądali finał Pucharu Świata w maleńkim wiejskim barze w Loughinisland w hrabstwie Down w nocy 18 czerwca 1994 roku.

Film ujawnił dowody na to, iż część policji w Irlandii Północnej aktywnie współdziałała, aby chronić zabójców.

Udało nam się opowiedzieć tę historię dzięki anonimowemu sygnaliście, który przesłał nam ściśle tajny raport policyjny, z którego wynika, iż ​​pomimo przytłaczających dowodów łączących zabójców z morderstwami, policji nie udało się postawić nikogo przed wymiarem sprawiedliwości.

Zostaliśmy oskarżeni o złamanie ustawy o tajemnicy służbowej, ponieważ wykorzystaliśmy akta tajnej policji, aby ujawnić skandal.

Operacja Yurta i jak wszystko się wyjaśniło

Podczas przesłuchania przez policję okazało się, iż detektywi udali się do głównego podejrzanego o morderstwo i przekonali go do złożenia zeznań przeciwko nam, twierdząc, iż nasz dokument naruszył jego zawodową reputację łapacza szczurów.

Nasze aresztowania wywołały duże zaniepokojenie opinii publicznej w Irlandii Północnej. Dlaczego policja aresztowała dziennikarzy, a nie zabójców?

W czerwcu 2019 r. najwyżsi rangą sędziowie Irlandii Północnej oczyścili Trevora i mnie z wszelkich nieprawidłowości, stwierdzając, iż nasze aresztowania były niezgodne z prawem.

Później otrzymaliśmy publiczne przeprosiny i znaczne odszkodowania od PSNI.

Po zakończeniu sprawy doradzono nam, aby to zrobić złożyć skargę do Trybunału ds. uprawnień dochodzeniowych (IPT) aby dowiedzieć się, jaki dokładnie rodzaj nadzoru policyjnego zastosowano przeciwko nam.

IPT jest jedynym sądem w Wielkiej Brytanii posiadającym uprawnienia do prowadzenia dochodzeń w sprawie policji i agencji wywiadowczych.

Nie spodziewaliśmy się, iż IPT zajmie się naszą sprawą lub iż kiedykolwiek dowiemy się, czy byliśmy szpiegowani.

Kompletnym szokiem było dla nas to, iż 16 marca 2023 roku otrzymaliśmy e-mail od IPT informujący, iż przez ostatnie trzy lata prowadził on naszą sprawę w trybie zamkniętym.

Sprawa przybrała dziwny obrót, gdy IPT ujawniło, iż nie prowadziło dochodzenia, czy byliśmy pod obserwacją policji w okresie poprzedzającym nasze aresztowania w 2018 r., ale zamiast tego odkryło poprzednią operację policyjną dotyczącą inwigilacji przeciwko mnie pięć lat wcześniej, w 2013 r. .

Wiemy już, iż PSNI bezprawnie uzyskałem bilingi moich rozmów telefonicznych w 2013 r., próbując zidentyfikować źródło policyjne, które poinformowało mnie o dochodzeniu w sprawie korupcji w policji.

W marcu 2023 roku po raz pierwszy spotkaliśmy się z naszym adwokatem Benem Jaffeyem KC.

Byliśmy sfrustrowani faktem, iż IPT koncentrowało się na sprawie z 2013 r. i nie chciało zbadać, pod jakim nadzorem byliśmy w momencie naszego aresztowania w 2018 r.

Zapytaliśmy naszego adwokata, jakie mamy szanse na wygranie sprawy.

„Trzymasz kawałek sznurka” – powiedział. „Nie wiemy, jak długo to trwa i co znajdziemy na końcu, jeżeli będziemy ciągnąć dalej”.

Ponad 12 miesięcy później ten kawałek sznurka ujawnił, iż padłem ofiarą policyjne monitorowanie telefonu przy pięciu różnych okazjach przez trzy różne brytyjskie siły policyjne na przestrzeni 10 lat.

Dziennikarze Trevor Birney i Barry McCaffrey przed sądem w maju 2024 r

Ujawnienie informacji w naszej sprawie IPT ujawniło również, iż PSNI przeprowadziło operację szpiegowską, aby monitorować telefony nie tylko dziennikarzy, ale także funkcjonariuszy policji i prawników.

PSNI było zmuszony przyznać iż w ciągu ostatnich 14 lat zwróciła się o udostępnienie rejestrów rozmów telefonicznych ponad 320 dziennikarzom z Irlandii Północnej i 500 prawnikom.

PSNI nie podsłuchiwało rozmów telefonicznych, ale to, co uzyskało, było równie natrętne – szczegółowe informacje na temat wszystkich dziennikarzy i prawników, z którymi rozmawiali przez telefon, kiedy dzwonili i jak często rozmawiali.

Zawierałby także zapis lokalizacji telefonów komórkowych, pokazujący, gdzie w dowolnym momencie znajdował się telefon i jego właściciel.

Były zastępca komendanta PSNI, Alan McQuillan, publicznie potwierdził skandal szpiegowski, mówiąc BBC: „To jest tak złe, tak okropne, iż należy przeprowadzić publiczne dochodzenie.

„Teoretycznie powinno to skupiać się na niewłaściwym postępowaniu funkcjonariuszy policji i zarzutach, iż niektórzy funkcjonariusze ujawniali informacje dziennikarzom.

„Ale potem zaczęło się to rozprzestrzeniać i zaczęło obejmować monitorowanie telefonów dziennikarzy i prawników”.

PSNI zawiesiło działalność szpiegowską dopiero, gdy nasza sprawa wyszła na jaw w marcu 2023 r.

Wcześniej w tym miesiącu, Szef policji PSNI Jon Boutcher ogłosił mianowanie starszego angielskiego adwokata Angusa McCullougha KC o dokonanie przeglądu afery szpiegowskiej PSNI.

Co najważniejsze, kontrola ta nie będzie uprawniać do nakłonienia byłych funkcjonariuszy policji do złożenia zeznań.

Obecnie coraz częściej pojawiają się wezwania do wszczęcia publicznego dochodzenia pod przewodnictwem sędziego, mającego uprawnienia do wymuszania zeznań byłych funkcjonariuszy policji.

Wielu uważa, iż ​​Kier Starmer, który wcześniej był doradcą ds. praw człowieka w Radzie Policyjnej Irlandii Północnej, może zarządzić publiczne dochodzenie, jeżeli w lipcu zostanie premierem.

18 czerwca Trevor i ja pojedziemy do maleńkiego kościoła św. Macartana, 30 km od Belfastu, aby dołączyć do rodzin sześciu mężczyzn zamordowanych na wyspie Loughinisland w ramach obchodów 30. rocznicy okrucieństwa.

Nikt nigdy nie stanął przed sądem za masakrę.

Nie mamy pojęcia, ile jeszcze sznurków trzeba pociągnąć ani jakie inne skandale szpiegowskie może ujawnić, ale zawdzięczamy to wspomnieniom sześciu niewinnych osób zamordowanych w Loghinisland.


Adrian Rogan (34), Malcolm Jenkinson (52), Dan McCreanor (59), Barney Green (87), Patsy O’Hare (35) i Eamon Byrne (39) zostali zamordowani podczas oglądania finałów Pucharu Świata w barze w Loghinisland, County Down, w dniu 18 czerwca 1994 r.



Source link

Idź do oryginalnego materiału