Oddali życie, żeby inni mieli szansę przetrwać. Nieznana historia zatonięcia Titanica

Od zatonięcia Titanica minęło już ponad 100 lat, ale historia ta przez cały czas budzi ogromne zainteresowanie. Wrak niedawno zbadali kolejni naukowcy, a m.in. dzięki skanom udało się ujawnić nowe, wcześniej nieznane fakty na temat jego zatonięcia.


Titanic, jako największy statek swoich czasów, budził ogromny podziw. Miał to być niezatapialny i niezniszczalny kolos. Jednak na jego drodze w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku stanęła góra lodowa. W katastrofie zginęło ponad 1500 osób. Ofiar mogło być jednak więcej, gdyby nie cisi bohaterowie.

To dzięki nim ludzie mieli szansę uratować się z Titanica

Wrak Titanica budzi grozę, ale i wielkie zainteresowanie. To właśnie z ciekawości popłynęła tam załoga Titana, która tę fascynację przypłaciła życiem. Ogromny szkielet spoczywający na dnie morza został właśnie ponownie przebadany. Tym razem naukowcy wykorzystali do tego nowoczesne skanery 3D.

Na łamach National Geographic pojawił się nowy dokument dotyczący zatonięcia Titanica. Dzięki badaniom ustalono m.in. iż do końca działała tam maszynownia. Wcześniej mówiła o tym część osób, która przeżyła katastrofę, teraz udało się to potwierdzić.

A dlaczego to tak ważne? Dzięki temu, iż kotłownia działała do końca, a zawór parowy pozostał otwarty, do ostatniej chwili statek miał prąd. Dzięki temu jednostka była oświetlona. To ułatwiło ewakuację. Ale co ważniejsze, do ostatniego momentu załoga mogła wzywać pomoc i informować o katastrofie. Dzięki poświęceniu inżynierów można było ocalić setki osób.

Titanic pozostanie zachowany na zawsze

Nowoczesne skany dostarczyły badaczom znacznie więcej informacji. Wiadomo, iż jednostka się nie przełamała, tak, jak pokazano to w filmie. Naukowcy uważają, iż został on rozerwany na skutek siły uderzenia.



Wykonanie skanów 3D było ważne z jeszcze jednego powodu. Wydobycie wraku Titanica na powierzchnię jest w zasadzie niemożliwe. Czynniki na dnie morza sprawiają natomiast, iż metalowa konstrukcja niszczeje i za ok. 80 lat jego kształt może być już niemożliwy do rozpoznania. Dzięki zapisanym danym będzie możliwe jego badanie w przyszłości. Być może wtedy dowiemy się jeszcze więcej o tym, jak wyglądały ostatnie chwile tej jednostki.