Największa wada filmu Jak ukraść księżyc 4: zbyt duży potencjał fabularny

Cztery oficjalne filmy i dwa spin-offy Minionków w świecie przedstawionym w animowanej komedii Pierre’a Coffina i Chrisa Renauda z 2010 r. Nikczemny ja jakoś wciąż ma wystarczająco dużo pary, aby zasilić swoje otoczenie. Jest w nim wiele potencjał narracyjny i komediowy w świecie, w którym superzłoczyńcy organizują konwenty networkingowe i szkoły dla młodych, ambitnych złoczyńców, a bycie Wielkim Złym traktują jak codzienną pracę.

Ale Jak ukraść księżyc 4 cierpi na dziwny problem: ten świat ma zbyt wiele potencjał. Zamiast skupić się tylko na kilku wątkach, Renaud i reszta filmowców próbują zająć się wieloma różnymi wątkami, nie eksplorując żadnego z nich w pełni — ani choćby nie łącząc ich w żaden znaczący sposób.

[Ed. note: This review contains slight setup spoilers for Despicable Me 4.]

Jak ukraść księżyc 4 zaczyna się od superzłoczyńcy, który stał się ojcem rodziny, Gru (Steve Carell) i jego rodziny, którzy trafiają do programu ochrony świadków po tym, jak złoczyńca Maxime Le Mal (Will Ferrell) ucieka z więzienia o zaostrzonym rygorze. Kiedy Maxime, który jest rywalem Gru ze szkoły średniej, goni go, Gru, jego żona i najwyraźniej nigdy nie starzejące się dzieci przyjmują fałszywe tożsamości Cunninghamów, zupełnie normalnej rodziny mieszkającej w podmiejskiej dzielnicy klasy średniej wyższej. Tymczasem Maxime i jego powściągliwa dziewczyna femme-fatale, Valentina (Sofía Vergara), polują na Gru w gigantycznym samolocie z motywem karalucha. A, i kilku Minionków zyskuje supermoce.

Wszystkie te wątki mają wiele do zbadania: Każdy z nich mógłby zostać rozwinięty w główną fabułę nośną. Zamiast tego każdy możliwy haczyk jest po prostu pomijany. Żadnemu z nich nie dano wystarczająco dużo czasu, aby rozwinąć się w coś naprawdę przekonującego lub z wystarczającą ilością tkanki łącznej, aby utrzymać ruchome części razem.

A w filmie pozostało więcej wątków pobocznych. Przystojna sąsiadka rodziny, Poppy Prescott (Joey King), jest w rzeczywistości aspirującą superzłoczyńcą, która podziwia Gru i szantażuje go, aby pomógł jej osiągnąć status superzłoczyńcy. Gru i jego żona, tajna agentka, Lucy (Kristen Wiig), próbują wpasować się w sąsiedztwo klubu wiejskiego. Minionki tworzą drużynę superbohaterów. Najmłodsza córka Gru i Lucy, Agnes (Madison Skyy Polan), staje przed dylematem moralnym z powodu kłamstwa na temat swojej tożsamości. Cały powód, dla którego złoczyńca nienawidzi Gru, to uraza z ich talent show w dziewiątej klasie w tej szkole do aspirujących złych facetów.

Obraz: Oświetlenie

Pomyśl o tym: Jest cała szkoła dla aspirujących złoczyńców, schowany w górach jak zły Hogwart, i traktowany jako tło akcji. Podobnie, żaden z innych oddzielnie wciągających punktów fabuły nie jest eksplorowany w znaczący sposób. Wszystkie wydają się również oddzielne, nigdy tak naprawdę się nie przecinają. Jedynym spoiwem jest seria fizycznych gagów.

Jak ukraść księżyc 4komedia fizyczna jest przez cały czas na najwyższym poziomie, z kilkoma wybornymi gagami i rechotami w tle. Jest jedna szczególnie zabawna sekwencja, w której Mega Minionki próbują (i całkowicie im się to nie udaje) uratować różnych ludzi w mieście. Ta scena jest pełna świetnych żartów, ale nie prowadzi do niczego. Mega Minionki, tak rozreklamowane w reklamie filmu i zwiastunach, ledwo mają jakieś sceny. choćby gdy są przygotowywane do wielkiego punktu kulminacyjnego filmu, pojawiają się tylko na ułamek sekundy.

Jak ukraść księżyc 4 jest pełen dobrych pomysłów, z których wiele odnosi się konkretnie do tego, co ludzie lubią w tych filmach: wybryki Minionków, złoczyńczość Gru kontra jego normalne życie rodzinne i przesadna teatralność Wielkiego Złego Faceta. Ale wszystkie te fragmenty są pomieszane i nie są wystarczająco spójne, aby mieć sens jako historia. Film jest nieharmonijny, jak grupa muzyków grających na nieznanych instrumentach (lub grupa — ośmielę się powiedzieć — Minionków z instrumentami) i próbujących stworzyć spójną piosenkę. Ale pośród tego chaosu czasami muzyka zaczyna brzmieć dobrze — fajne jazzowe solo saksofonu na krótko wznosi się ponad kakofonię. Musisz po prostu zacisnąć zęby i zignorować brzęczące bębny i rozstrojone oboje wokół.

Jak ukraść księżyc 4 w kinach od 3 lipca.