KTO WYMYŚLIŁ ISLAM?

Mahometanizm jest to żydowska religia wypracowana przez żydów dla Arabów. Arabowie, według Biblii, to stryjeczni bracia Żydów, gdyż także wywodzą się z Abrahama, będąc potomstwem Izmaela, syna Abrahama i jego niewolnicy Agar, którą wydalił wraz z dzieciątkiem na żądanie swej żony i krewniaczki Sary.

To „wypracowanie” odrębnej religii dla Arabów przypisuje się zwykle Mahometowi (570 – 632), jednakże ostatnie studia wykazują, iż Mahomet tylko posłusznie wypełniał zlecenia pewnego rabina z Mekki, którego nazywał Archaniołem Gabrielem, jako iż Mahomet twierdził, iż otrzymał objawienia z Nieba przez pośrednictwo Archanioła Gabriela ale w rzeczywistości tym „archaniołem” był ów rabin, stąd też religia muzułmańska jest tylko wariantem judaizmu dostosowanym do kultury i zwyczajów Arabów. Przypuszczać też można, iż w ten sposób żydzi chcieli nie dopuścić do nawrócenia się Arabów na wiarę chrześcijańską, a jednocześnie zbliżyć ich do siebie, gdyż przez całą swą historię zawsze musieli współżyć z Arabami, łączą ich bowiem nie tylko związki krwi, ale także związki przeżyć i kultury.

Podejrzenia co do tego są bardzo dawne, ale dopiero w ostatnich latach, to jest po II wojnie światowej, ukazało się wiele poważnych studiów na ten temat. Niestety, fanatyzm religijny niektórych ośrodków katolickich po II Soborze Watykańskim, a ściślej związany z ekumenizmem [1] spowodował, iż wiele najważniejszych i najpoważniejszych studiów nad islamem brutalnie i systematycznie zwalcza się aż do dziś. Na skutek tego wiele prac dotyczących islamu zostało zniszczonych, a ich autorzy byli i są przez cały czas prześladowani, bo będąc zakonnikami, muszą posłusznie ulegać swoim przełożonym, a ci stali się już fanatykami synkretyzmu, wielokrotnie potępianego przez Kościół. To wbrew nauce i postawie II Soboru Watykańskiego, który właśnie podkreślał uszanowanie sumienia każdego człowieka, a więc i wolność myśli i przekonań, wolność studiów jako poszukiwanie prawdy [2], w ostatnich latach prześladuje się uczonych mnichów za to, iż odkryli, iż owym Archaniołem Gabrielem, który rzekomo ukazywał się Mahometowi i dyktował mu tekst Koranu, był po prostu uczony rabin z Mekki.

I tak na przykład. Wspaniałe, 800-stronicowe dzieło pewnego mnicha, który je opracował i wydał drukiem pod pseudonimem Abd Oul-Masih Al Ghalawiry „L’eclosion de I’Islam et la personne de Mohammed” („Powstanie Islamu i osoba Mahometa”) – dwa tomy, Maison Carre, Algier, zostało spalone z rozkazu przełożonych tegoż zgromadzenia i zachowało się tylko kilka egzemplarzy. A druga praca tegoż autora, ale wydana po kryjomu i pod innym pseudonimem, a mianowicie Sadeo Khairouddin „Les Miracles” („Cuda”) – Beyrouth, 1972, także została spalona z rozkazu przełożonych zakonnych, ale autor uratował rękopisy i zdołał je wydać ponownie. Oba te dzieła wystarczają, aby położyć kres mitowi, jakoby Mahomet miewał objawienia.

Także i inny wielki uczony i znawca Islamu, ojciec dominikanin R. P. Gabriel Thery był zmuszony – wobec owej sytuacji prześladowania – pracować w ukryciu i prace o Islamizmie wydawać także pod pseudonimem, aby nie uległy barbarzyńskiemu zniszczeniu, a są to studia o niebywałej wartości. Pierwsze jego dzieło złożone z czterech tomów, wydane pod pseudonimem Hanna Zakarias „L’Islam enterprise juive. De Moise a Mohammed” („Islamskie przedsiębiorstwo żydów. Od Mojżesza do Mahometa”). Pierwsze dwa tomy zostały wydane w roku 1955, a pozostałe dwa w roku 1963. Nieco później tenże autor wydaje pod innym pseudonimem dzieło „Faux Coran et Vrai Mohammed” („Fałszywy Koran i prawdziwy Mahomet”) – Paryż, 1960.

Wspomniane wyżej książki R. P. Gabriela Thery stanowią tylko małą część jego studiów nad Islamem. Według nekrologu napisanego o nim przez słynnego filozofa tomistę Etienne Gilsona, lista tych prac zajmuje aż 95 stronic opublikowanych w czasopiśmie „Archives d’Histoire Doctrinale et Litteraire du Moyen-Age” (Archiwum Doktrynalnej i Literackiej Historii Średniowiecza).

Tezą główną owych dzieł ojca Thery jest, iż Koran nie zawiera żadnych objawień, ani bezpośrednich danych wprost od Boga, ani tez pośrednich dyktowanych przez Archanioła Gabriela, jak to usiłuje wmawiać w czytelnika rzekomy prorok Mahomet, a tylko jest spisany przez Mahometa pod dyktando rabina z Mekki, stąd Koran jest mieszanką różnych dawnych tradycji religijnych Wschodu i Starego Testamentu, a więc mozaizmu i judaizmu, dostosowaną do mentalności i życzeń Arabów i tak zredagowany,

aby jednocześnie usposobić Arabów przeciwko wierze Chrześcijańskiej, czyli jest to „odtrutka” na Chrześcijaństwo, dzięki czemu tak Arabowie, jak i inne ludy, które przyjęły mahometanizm, zostali „zaszczepieni” przeciwko Chrześcijaństwu.

Wspomniane prace i studia wywołały żywą polemikę i przyczyniły się do wyświetlenia sprawy Islamu. Niestety, fanatyzm cześci duchowieństwa katolickiego przez cały czas utrzymują starą i kłamliwą teorię co do pochodzenia mahometanizmu. W latach 60-ych ubiegłego wieku ukazały się artykuły o tych studiach w różnych czasopismach, a głównie w „Itineraires” („Wędrowcy”), przede wszystkim znanego teologa R. P. Th Calmel („Le judaism du Coran” – „Judaizm Koranu”, „Les origines juive de I’Islam” – „Żydowskie korzenie Islamu”, „Par Moise vers Jesus-Christ” – „Przez Mojżesza do Jezusa Chrystusa” itd.) oraz innych specjalistów od Islamu.

Okazało się także, iż podejrzenia co do Koranu, a więc iż jest on dziełem żydowskim istniały już dawniej, ale brakowało jeszcze niektórych dowodów i te zostały dostarczone przez wspomniane studia z ostatnich lat. Sama teza, iż Koran został wypracowany przez żydów jest dość dawna i jest na ten temat wiele prac pisarzy angielskich, jak na przykład Torrey („The Jewish Foundation of Islam” – „Żydowska fundacja Islamu”) lub Sweetman („Islam and Christian Theology” – „Islam i teologia chrześcijańska”) ale były one przemilczane.

Oczywiście, Islam nie jest „żydowskim Chrześcijaństwem”, ale jest doskonałym przykładem, jak żydzi potrafią przeniknąć do różnych religii i przerabiać je od wewnątrz według własnego interesu.

Ks. prof. Michał Poradowski (1913 – 2003)
Zdjęcia: domeny publiczne

Przypisy:

[1] Ekumenizm utożsamia się z synkretyzmem, czyli z dążnością do wytworzenia jednej światowej religii, jako syntezy wszystkich wierzeń, a która miałaby wyrugować i zastąpić wiarę Chrystusową.

[2} Prawdą najwyższą jest Chrystus Pan, bo sam powiedział o sobie „Ego sum veritas” (J. 14,6)