Kontakt telefoniczny i widzenia z tymczasowo aresztowanym

Osoba, która została tymczasowo aresztowana na czas trwania sprawy karnej, ma prawo do kontaktów telefonicznych. Kontakty te są możliwe wyłącznie dzięki aparatu telefonicznego znajdującego się w areszcie. Oznacza to, iż tymczasowo aresztowany sam musi wykonać połączenie, ponieważ nikt inny nie może do niego zadzwonić.

Tymczasowo aresztowany ma prawo korzystać z telefonu co najmniej raz w tygodniu, w terminach szczegółowo określonych przez areszt. Przepisy przewidują możliwość kontaktu telefonicznego z następującymi osobami:

1. Obrońcą lub pełnomocnikiem – warunki tych rozmów są w większości przypadków chronione tajemnicą obrończą.
2. Innymi osobami najbliższymi np. rodziną – tym przypadku należy pamiętać, iż rozmowy telefoniczne podlegają kontroli.

Wniosek o wyrażenie zgody na kontakt telefoniczny może złożyć zarówno tymczasowo aresztowany, jak i obrońca/pełnomocnik lub jego najbliższa osoba. Decyzję wydaje organ, do którego dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany. To, jaki organ jest adekwatny do wydania zezwolenia zależy od etapu na jakim sprawa się znajduje. o ile sprawa jest na etapie postępowania przygotowawczego, czyli przed wniesieniem aktu oskarżenia, to zgodę wyraża prokurator, a o ile sprawa toczy się już przed sądem, czyli po wniesieniu aktu oskarżenia, to zgodę wyraża sąd.

Przechodząc do bezpośrednich widzeń (spotkań) z osobą tymczasowo aresztowaną wskazać należy, iż są one możliwe również po wydaniu zarządzenia o zgodzie na widzenie przez organ, do którego dyspozycji aresztowany pozostaje, a więc zgodnie z powyższym, będzie to sąd lub prokurator. Zgodę na widzenie z osobą tymczasowo aresztowaną mogą uzyskać:

1. najbliższa rodzina (rodzice, dzieci, małżonkowie, rodzeństwo),
2. obrońca,
3. inne osoby.

Zgodnie z przepisami tymczasowo aresztowany ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą, jednak w praktyce widzenia te mogą odbywać się zdecydowanie częściej.

Odmowa wyrażenia zgody na widzenie może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, iż widzenie zostanie wykorzystane:

1. w celu bezprawnego utrudnienia postępowania karnego;
2. do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa.

Widzenia realizowane są w areszcie śledczym lub innym wyznaczonym miejscu. W przypadku widzeń tymczasowo aresztowanego z obrońcą albo pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym, to spotkania realizowane są bezpośrednio „sam na sam”, bez udziału osób kontrolujących rozmowę. Natomiast odwiedziny członków rodziny lub innych osób zasadniczo są możliwe w obecności funkcjonariusza Służby Więziennej, a czasem także w obecności przedstawiciela organu prowadzącego postępowanie.