Islamski radykalizm we Francji ma się dobrze

Nowe badanie opinii publicznej, przeprowadzone przez IFOP – Institut français d’opinion publique (Francuski instytut opinii publicznej) wśród muzułmanów zamieszkałych we Francji, wykazuje, iż młodzi muzułmanie i gorliwie praktykujący są najbardziej radykalni.

42% muzułmanów zamieszkałych we Francji chce, żeby w najbliższym czasie kraj przyjąła mniej imigrantów. Zwiększenia migracji domaga się jedynie 18%. Co istotne, nie zaobserwowano istotnych różnic między muzułmanami posiadającymi obywatelstwo francuskie i tymi, którzy nie mają francuskiego paszportu.

84% respondentów ma pozytywne skojarzenia ze sformułowaniem „prawa kobiet”, 79% z pojęciem „Republika” i 75% ze słowem „Francja”. 66% uważa, iż Francja prowadzi systematyczną politykę dyskryminacji muzułmanów, a 64% przeszkadza sekularyzm. 46% młodych muzułmanów pragnie, żeby wyznawcy islamu stali się we Francji większością. 16% wrogo odnosi się do idei posiadania przyjaciół, którzy są wyznawcami innych religii. 8% odczuwa niechęć do katolików, a 17% do żydów. Wśród muzułmanów w wieku od 18 do 25 lat odsetek ten wzrasta odpowiednio do 18 i 26%.

Ten radykalizm osób młodych widać wyraźnie także w innych badanych obszarach. Jest on szczególnie wysoki wśród tych, którzy uprawiają praktyki religijne kilka razy w tygodniu.

„W pewnym sensie obserwujemy we Francji występowanie dwóch populacji muzułmańskich. Podział jest pokoleniowy oraz 'ortopraktyczny’” [przestrzeganie zasad zgodnych z określoną doktryną] – komentuje dyrektor generalny Ifop, Frédéric Dabi.

37% respondentów wyraża sympatię dla Bractwa Muzułmańskiego; odsetek ten sięga 57% wśród młodych i 54% wśród gorliwie praktykujących. To samo dotyczy poparcia dla całkowitego lub częściowego wprowadzenia szariatu we Francji: chce tego 23% wszystkich muzułmanów, 35% w wieku 18–25 lat i 48% gorliwie praktykujących.

Antyizraelskie nastroje

W badaniu analizowano także postrzeganie konfliktu izraelsko-palestyńskiego po ataku Hamasu 7 października. Z badania wyłania się bardzo wrogie nastawienie wobec Izraela: 45% respondentów chce unicestwienia państwa Izrael w perspektywie średnio- lub długoterminowej: liczba ta spada do 31% wśród osób w wieku 50 lat i więcej, ale wzrasta do 62% wśród młodych muzułmanów.

Jednoznacznie po stronie Hamasu opowiada się 45% wszystkich muzułmanów, 54% młodych i 53% gorliwie praktykujących. 3% ogółu społeczeństwa Francji sympatyzuje z Hamasem, a wśród samych muzułmanów odsetek ten wzrasta do 19%. W tym przypadku sympatia ta maleje wraz z wiekiem, a wzrasta wraz z regularnością praktyk religijnych: występuje u 10% respondentów w wieku powyżej 50 lat, u 27% młodych dorosłych i u 28% osób praktykujących bardzo regularnie.

28% respondentów ma nadzieję, iż Hamas będzie kontynuował walkę zbrojną, 72% liczy na to, iż Izrael i Hamas osiągną trwałe zawieszenie broni. 39% muzułmanów uważa, iż ​​w nadchodzących latach Francja też może doświadczyć ataku porównywalnego do ataku Hamasu na Izrael. Boi się tego aż 65% ogółu populacji Francji.

Polityczny islam kontra świecka demokracja

Badania te po raz kolejny pokazują fiasko modelu multikulturowości. Model świeckiej republiki, oparty na laickim humanizmie, stoi w sprzeczności z doktryną polityczną islamu, która co do zasady nie uznaje podziału na sferę świecką i świętą. Wbrew oczekiwaniom socjologów kolejne pokolenie muzułmanów nie tylko nie czuje więzi z państwem francuskim, ale przeciwnie – znaczna grupa młodych (18 – 25 lat) jawnie sympatyzuje z Bractwem Muzułmańskim i Hamasem. oraz jest przychylnie nastawiona do całkowitego lub częściowego wprowadzenia szariatu nad Loarą.

Jest to porażka integracji, przyczyn takiego stanu rzeczy jest kilka. Zwykle wymienia się tutaj „islamofobię”, jednocześnie jednak należy zwrócić uwagę na działalność muzułmańskich duchownych i treści głoszone w meczetach: badacze dostrzegli wyraźną korelację między częstotliwością wykonywania praktyk religijnych a radykalizmem. Fakt, iż ów radykalizm stał się postawą częstą wśród młodych dorosłych świadczy dobitnie o niedostatkach w wymiarze edukacji i polityki społecznej.

Bez wątpienia problem narasta, konfrontacja modelu laickiej demokracji liberalnej z politycznym aspektem islamu wydaje się cechą społecznej rzeczywistości współczesnej Francji.