Chłopiec-Homar: Tragiczna historia Gradego Stilesa – od cyrkowej gwiazdy do bezkarnego mordercy

3 tygodni temu

Świat cyrków osobliwości pełen był ludzi, których odmienność stawała się zarówno przekleństwem, jak i źródłem zarobku. Jednym z najsłynniejszych artystów tego świata był Grady Stiles, znany jako Chłopiec-Homar. Urodzony z rzadką wadą genetyczną, która zdeformowała jego dłonie i stopy, od najmłodszych lat wzbudzał zainteresowanie. Jego historia nie jest jednak opowieścią o triumfie nad przeciwnościami losu, ale mrocznym dramatem, w którym przemoc, nienawiść i morderstwo splatają się w jeden tragiczny los.

Rodzina Homarów – cyrkowi artyści z przymusu

Rodzina Stilesów od pokoleń zmagała się z ektrodaktylią – rzadką wadą wrodzoną, która sprawiała, iż ich dłonie i stopy przypominały szczypce homara. W czasach, gdy inność oznaczała społeczną stygmatyzację, jedynym sposobem na przeżycie stało się wykorzystanie swojej odmienności jako atrakcji cyrkowej.

Tak narodziła się Rodzina Homarów, podróżująca po kraju i prezentująca swoje niezwykłe ciała gawiedzi spragnionej sensacji. Cyrkowe życie zapewniało im dochody, które w szczytowym momencie sięgały choćby 80 tysięcy dolarów rocznie – małą fortunę w tamtych czasach. Jednak cena sławy była wysoka. Dzieci dorastały w świecie, gdzie były oglądane niczym eksponaty, a życie rodzinne podporządkowane było występom i pieniądzom.

Chłopiec-Homar: narodziny bestii

Grady Stiles Jr. urodził się w 1937 roku w Pittsburghu. Od pierwszych chwil życia wiadomo było, iż odziedziczył rodzinne piętno. Jego zdeformowane stopy uniemożliwiały mu chodzenie, co sprawiło, iż poruszał się głównie na rękach lub na wózku inwalidzkim.

Zamiast jednak stać się słabym i bezbronnym, wykształcił ogromną siłę w rękach. Z czasem nauczył się wykorzystywać swoje dłonie – przypominające szczypce – do podciągania się i przemieszczania z niesamowitą sprawnością. Wzbudzał podziw, ale i strach.

Cyrk stał się jego domem, a scena jedynym miejscem, gdzie czuł się naprawdę akceptowany. Jednak życie wśród ludzi, którzy traktowali go bardziej jak eksponat niż człowieka, odcisnęło swoje piętno na jego psychice.

Miłość, która przyniosła ból

W cyrku Grady poznał Marię Teresę – zdrową dziewczynę, która uciekła z rodzinnego domu i znalazła schronienie w wędrownej trupie. Ich uczucie wydawało się bajkowe – ona, piękna i pełnosprawna, zakochała się w mężczyźnie, którego świat postrzegał jako dziwadło.

Pobrali się i doczekali dwójki dzieci. Niestety, ich małżeństwo gwałtownie stało się piekłem. Grady zaczął pić, a alkohol wyzwalał w nim demony. Jego zdeformowane dłonie, które na scenie budziły fascynację, w domu stały się narzędziem przemocy.

Według relacji bliskich, bił żonę i dzieci, a jego agresja nie znała granic. Podobno podczas jednej z awantur swoimi „szczypcami” wyrwał żonie wkładkę domaciczną. Dla jego rodziny życie z nim było pasmem bólu i strachu.

Morderstwo, które nie miało konsekwencji

Przemoc Gradego nie ograniczała się jedynie do domowego terroru. Kiedy jego córka zakochała się i planowała ślub, Stiles stanowczo sprzeciwił się tej decyzji.

Dzień przed ceremonią zwabił przyszłego zięcia do swojego domu, rzekomo po to, by udzielić mu błogosławieństwa. Zamiast tego, bez chwili wahania, z zimną krwią zastrzelił go na miejscu.

Stanął przed sądem i… uniknął więzienia. Jego argumentacja była szokująca, ale skuteczna: twierdził, iż z powodu swojej niepełnosprawności nie przeżyłby w więziennych warunkach. Sąd, uznając jego stan zdrowia oraz fakt, iż cierpi na marskość wątroby i rozedmę płuc, skazał go jedynie na 15 lat okresu próbnego.

Morderca opuścił salę sądową jako wolny człowiek.

Koniec terroru – kobieta, która powiedziała: dość!

Po uniewinnieniu Grady wrócił do życia rodzinnego, jednak zamiast zmiany, pogrążył się jeszcze bardziej w alkoholu i przemocy.

Maria Teresa rozwiodła się z nim, ale los bywa przewrotny – po kilku latach zdecydowała się ponownie za niego wyjść. Była to jedna z najgorszych decyzji w jej życiu.

Grady stał się jeszcze bardziej agresywny i bezwzględny. Życie pod jego dachem było koszmarem. Kiedy Maria Teresa zrozumiała, iż nie ma już innego wyjścia, postanowiła pozbyć się tyrana raz na zawsze.

Zamach na Chłopca-Homara

W 1992 roku Maria Teresa zleciła zabójstwo swojego męża. Znalazła młodego mężczyznę – 17-letniego Chrisa Wyanta – i zapłaciła mu 1500 dolarów, by go zabił. W realizacji planu pomagał jej syn z innego małżeństwa.

Gdy nadszedł odpowiedni moment, Grady został zastrzelony we własnym domu. Jego śmierć przyniosła ulgę bliskim, którzy przez lata żyli w strachu.

Sprawiedliwość? Tylko dla mordercy

Paradoksalnie, choć Grady Stiles uniknął kary za swoje morderstwo, jego zabójcy nie mieli tyle szczęścia.

• Chris Wyant został skazany na 27 lat więzienia.

• Maria Teresa otrzymała 12 lat pozbawienia wolności.

• Jej syn, który pomagał w planowaniu zabójstwa, dostał dożywocie.

Żadne tłumaczenia, ani relacje o wieloletniej przemocy nie pomogły. Prawo, które okazało się łaskawe dla kata, było bezlitosne dla jego ofiar.

Epilog: trumna, której nikt nie chciał nieść

Grady Stiles był tak znienawidzony, iż gdy nadszedł dzień jego pogrzebu, nie znalazł się nikt, kto chciałby nieść jego trumnę.

Jego życie, pełne cierpienia – zarówno własnego, jak i zadanego innym – zakończyło się w samotności. Od cyrkowego bohatera do bezkarnego mordercy, historia Chłopca-Homara stała się ponurą przypowieścią o tym, jak łatwo granica między ofiarą a oprawcą może się zatrze

Idź do oryginalnego materiału