Sztuka przyznawania się do błędów

Przyznawanie się do błędów to umiejętność często pomijana, zarówno w relacjach prywatnych, jak i zawodowych. Jej brak może prowadzić do nieporozumień, napięć i utrudniać rozwój osobisty. Odwaga w przyznaniu się do pomyłki pozwala budować zaufanie, wzmacniać więzi i wyciągać wartościowe wnioski na przyszłość.

Dlaczego nie przyznajemy się do błędów?

Trudno jest jednoznacznie określić powód unikania przyznawania się do winy, ponieważ każdy z nas jest inny i kierują nami odmienne motywacje. Wpływ mają także różnice w wychowaniu, doświadczeniach życiowych i normach panujących w naszym otoczeniu. To właśnie one kształtują sposób, w jaki reagujemy w sytuacjach konfliktowych. Bywa, iż osoba nie przyznająca się do błędu po prostu go nie zauważyła. Skupiona jest na innych tematach czy nie zdaje sobie sprawy z tego, iż mogła zawinić. Warto wtedy skonfrontować daną personę i spokojnie wyjaśnić sytuację. Jednak niedopatrzenie nie zawsze jest powodem uchybienia przyznania się do winy. Niektórzy stosują tę strategię, gdy są przekonani, iż jeżeli błąd nie został zauważony, to go nie ma. Pozwala to uniknąć im dyskomfortu emocjonalnego, jednak często prowadzi do narastania problemów. Natomiast część osób nie przyznaje się do winy, bo obawia się przykrych konsekwencji, jakie przyniesie oznajmienie prawdy. Z kolei w środowisku zawodowym ludzie unikają brania odpowiedzialności za swoje działania i zacięcie bronią swojej racji, ponieważ kieruje nimi przekonanie, iż przyznanie się do winy spowoduje osłabienie ich pozycji i utratę autorytetu w oczach współpracowników.

Mechanizmy obronne

Osoba unikająca przyznania się do winy często uruchamia mechanizmy obronne, by poradzić sobie z dyskomfortem i poczuciem zagrożenia. Jednym z nich jest projekcja. Sprawia ona, iż winę za pomyłkę przypisujemy innym osobom. Pozwala to uniknąć poczucia wstydu i zachować pozytywny obraz siebie. Kolejnym mechanizmem jest racjonalizacja, czyli doszukiwanie się pozornie logicznych powodów i argumentów, które świadczyłyby o tym, iż mamy rację i postąpiliśmy adekwatnie. Zaprzeczenie natomiast, jest nieświadomym mechanizmem obronnym, który przejawia się ignorowaniem faktów i doświadczeń – w tym przypadku osoba nie zdaje sobie sprawy z popełnionego błędu. Wszystkie te mechanizmy działają niejako automatycznie, chroniąc przed negatywnymi emocjami. Niestety mogą one utrudniać uczenie się na własnych doświadczeniach i rozwój osobisty.

Dlaczego warto przyznawać się do błędów?

Umiejętność oddzielenia swojej osoby, posiadanych kwalifikacji i poczucia wartości od popełnionej pomyłki jest niezwykle ważna. Warto zdać sobie sprawę, iż owe potknięcie nas nie definiuje. Okazana skrucha pokaże innym, iż jest się osobą pełną zrozumienia oraz spowoduje zacieśnienie więzi. Co więcej, wbrew pozorom szczere przyznanie się do pomyłki często spotyka się z bardzo pozytywnym odbiorem. Pokazuje to innym, iż jesteśmy do nich podobni – ludzcy i autentyczni. Pamiętajmy, iż przyznanie się do błędu daje nam szansę do rozwoju oraz poprawy swojego zachowania. Warto pamiętać, iż jesteśmy tylko ludźmi – popełnianie błędów jest naturalne. Najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić, jest wyciąganie z nich wniosków i uczenie się na nich.